توسل به زنده طبق آیات قرآن قطعاً مشروع است؛ حال که در زمان حیات، توسل جایز است و شرک نیست، پس از مرگ نیز اگر او بتواند کلام زائر را بشنود و توان دعا و استغفار داشته باشد، شرک نیست، همچنین اگر معتقد شویم مردگان نمی‌شنوند و یا نمی‌توانند پس از مرگ چیزی از خداوند درخواست کنند هم توسل به آنان شرک نیست بلکه تنها ایراد به آن، بی‌فایده بودن آن است.

کارشناس وهابی گفته است حتی شیعیان نیز نباید اربعین را مجاز بدانند و این مراسم اسلامی نیست بلکه سیاسی است. این کلام کاملاً مردود است؛ زیرا این زیارت توسط چند امام تأیید و یا سفارش شده است و دو امام در اولین اربعین، این زیارت را انجام داده‌اند.

صحابه همراه پیامبر (ص) با نیت زیارت قبر شهدا، به صورت گروهی و کاروانی، (همانند کاری که اکنون توسط شیعیان و اهل سنت، در خصوص قبر شهید کربلا در اربعین انجام می‌شود) به زیارت می‌رفتند. این کار، مشروع بوده و پیامبر (ص) و صحابه و مسلمین انجام می‌دادند. حال برخی با گرایشات وهابیت آن را قبول ندارند و می‌گویند اهل سنت قبول ندارند!

وهابی ها بر اساس مبنا و اعتقاد باطلی که دارند معتقدند، زیارت قبر مطهر امام حسین (ع) و پیاده روی اربعین، عملی باطل و خلاف دستور اسلام است. در پاسخ باید گفت پیاده روی و زیارت اربعین نمی‌تواند از مصادیق بدعت باشد؛ زیرا علمای اهل سنت در کتب معتبر خود به جواز زیارت قبر رسول خدا (ص) توسط بعضی از صحابه اذعان کرده‌اند.

ابن جوزی در کتاب العلل المتناهية روایات فضایل معاویه را نقل کرده و تضعیفات آن را بیان کرده است. او پس از نقل حدیث «اللَّهُمَّ عَلِّمْ مُعَاوِيَةَ الْكِتَابَ وَالْحِسَابَ وَقِه الْعَذَابَ» می‌نویسد: «تمام اسناد این حدیث غیر صحیح است.»

وهابیون می گویند در روایت نیامده که معاویه به سعد چه دستوری داده، بلکه از علت ناسزا نگفتن وی به علی (ع) پرسیده است؛ پاسخ این است که برخی از علمای اهل سنت ازجمله شارحان صحیح مسلم و حتی ابن تیمیه نیز به دستور معاویه در دشنام دادن سعد به امیرالمؤمنین (ع) اعتراف کرده‌اند.