تصوف
یکی از ابزارهایی که صوفیه برای ترویج افکار خویش در جامعه استفاده می نمایند، ترویج و تبلیغ بزرگداشت بزرگان صوفیه است. در صورتی که فقهای شیعه هر امری از جمله ساخت فیلم و یا برگزاری بزرگداشت، که باعث ترویج این مسلک انحرافی می شود را حرام می دانند.
یکی از شگردهای جریان های انحرافی سوءاستفاده از ظاهر عبارات دینی برای اعتبار بخشی به بدعت های خود می باشد. استفاده از روایات جعلی راهکاری است که متصوفه برای پذیرش انحرافات و بدعت های خویش در جامعه اسلامی از آن استفاده می کند تا به نوعی آن بدعت را موجه و اسلامی جلوه دهد. چنانچه برای اینکه رنگ و بوی اسلامی به مراسم دیگ جوش بدهد، به روایات جعلی مستمسک شده است.
یکی از راه های شناختن افراد، کسب اطلاعات دقیق از زندگی آنها می باشد. زندگی نامه سلطان محمد گنابادی نشان دهنده روند شگل گیری شخصیت اوست و می توان با دانستن زندگی نامه او بخصوص دوران جذب به تصوف و زمان قطبیت او، میزان اعتبار اطلاعات نادرستی که در بعضی از سایت ها در مورد او منتشر شده است را به درستی درک نمود.
صلاحی مدعی قطبیت فرقه صوفیه گنابادی در حمایت از اغتشاش گران بیانیه ای صادر کرد که در آن آزادی را بر دین برتر می داند و اعتقاد دارد که نباید جلوی آزادی را گرفت و برای این ادعای خود دلایلی را ذکر کرده است که با دقت در مطالبش هر محققی، پی به عدم آشنایی او به متون دینی خواهد برد.
کتاب پند صالح تالیف محمد حسن بیچاره بیدختی (صالح علیشاه) بعد از تالیف، مورد توجه اقطاب بعد از خود واقع شد و با توجه به اینکه سخنان اقطاب صوفیه برای پیروانشان حجت است لذا این کتاب می تواند ملاکی باشد برای سنجش پیروان این فرقه صوفیه که تا چه میزان تابع دستورات اقطاب خویش می باشند.
طبق نظر صوفیه متولی شریعت، مجتهدان و عالمان دینی هستند و اقطاب صوفیه متولی طریقت می باشند. لذا اقطاب صوفیه نباید در امور فقهی اظهار نظر کنند چون در حیطه وظایف آنها نیست. نورعلی تابنده درباره استهلال ماه رمضان اظهار نظری داشته که ملاک در فهمیدن اولین روز ماه، رویت ماه نیست؛ در صورتی که روایات اهل بیت(ع) ملاک را رؤیت ماه می دانند.
یکی از معیارهای سنجش افراد این است که رفتار آنها با رفتار و گفتار معصومین(ع) سنجیده شود. رفتارهایی از ملاسلطان گنابادی همچون خلف وعده و عدم کمک رسانی به فقرا و گرفتن عشریه در حالت فقر مشاهده شده که هیچ کدام از این رفتارها با سیره و سلوک معصومین(ع) هماهنگ نبوده و مردم نمی پذیرند که افرادی که داعیه دار مهذب کردن جامعه هستند، خود گرفتار رذائل اخلاقی و انحرافات باشند.
فرقه های صوفیه برای حق جلوه دادن خود و مورد مقبولیت قرار گرفتن توسط جامعه، اکثراً سلسله خود را به حضرات معصومین (علیهم السلام) می رسانند و در فضای مجازی به اسم توبه، ذکر و طریقت گرفتن، به دنبال جذب مردم عادی با وعده رسیدن به آرامش و حلّ صددرصدی مشکلات، با اذکاری که ادعا می کنند اذکاری خاص است، هستند.
یکی از کتاب هایی که سلسله های صوفیه شیعی از آن روایاتی در تایید خویش استفاده می کنند کتاب عوالی اللئالی ابن جمهور احسائی می باشد که نزد عالمان حدیث شناس شیعه به دلائل مختلف بی اعتبار می باشد.
کیوان قزوین، یکی از کسانی است که مدتها اسیر فرقه های صوفیه بوده است و با دادن دیگ جوش صلاحیت خود را برای رسیدن قطبیت نشان داد اما با دیدن خلف وعده های متعدد از سوی ملا سلطان، از تصوف جدا گشته و بر ضد آنها شروع به تالیف کتاب کرد.
جریانی تندرو از بین دراویش گنابادی در اطلاعیه خود بر ضد نظام اسلامی ایران، اتهام هایی همچون کودک کشی را به نظام مقدس اسلامی ایران نسبت داده و این حکومت را با حکومت معاویه قیاس کرده است.
هم زمان با ناآرامی ها در کشور، یکی از کانال های منتسب به فرقه دراویش گنابادی که توسط جریان تندرو این فرقه اداره می شود، اطلاعیه ای بر ضد نظام اسلامی منتشر کرد و اتهام هایی همچون قتل عام و سرکوب گسترده مردم ایران، غصب حکومت و کودک کش را نسبت به نظام اسلامی مطرح کرده که با بررسی این اتهام ها، سخیف بودن مطالب این اطلاعیه بر همگان روشن شده است.
یکی از مهمترین اقطاب فرقه صوفیه گنابادی، سلطان محمد گنابادی سلطان علیشاهی است که بنیان گذار انشعاب صوفیه گنابادی سلطان علیشاهی می باشد. این شخص دارای انحرافات بسیاری ازجمله هم طراز دانستن پذیرش قطبیت خود با ولایت معصومین(ع) است.
یکی از انحرافات متصوفه، اعتقادات مخالف آیات قرآن است. یکی از این اندیشه های نادرست، مطالبی است که آنها در مورد ابلیس در آثار خویش نوشته اند که او سید الموحدین می باشد، در صورتی که آیات قرآن در توبیخ ابلیس بسیار است و علت اخراجش از بهشت را تکبر او می داند.