هل اتی
فرهنگ اهل بیت عصمت و طهارت این است که همه چیزشان را حتی در سخت‌ترین شرایط برای خدا، بذل و بخشش کرده و با کردار و عمل بیان فرمودند: «چراغی که به مسجد رواست، به خانه حرام است». اما افسوس و صد افسوس، در بین ما مردم که داعیه‌ی پیروی از خاندان وحی را داریم، به غلط مرسوم شده: «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است».
یکی از فضائل معروف اهل‌بیت داستان ایثارعلی و فاطمه و فرزندان آنان است که منجر به نزول سوره هل اتی درحق آنان گردید وجمع زیادی ازعلمای شیعه و سنی آن را نقل نموده‌اند. آنها بنا به نذری که برای شفای بیماری حسنین کرده بودند سه روز را روزه گرفتند بدون اینکه چیزی میل نمایند زیرا در هر سه شب افطاری خود را به نیازمندان انفاق کردند.
محمد بن عبدالوهاب اگرچه در ظاهر به محبت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) اقرار می‌کند، ولی درواقع همان سیره و روش ابن تیمیه حرانی را ادامه می‌دهد، او هرچند به خاطر وجود آیات و روایات در فضیلت اهل‌بیت، علناً بغض خود نسبت به اهل‌بیت را نشان نمی‌دهد ولی در مواردی با اقتدا به ابن تیمیه فضایل اهل‌بیت را مورد توجیه و تأویل قرار می‌دهد.