یکی از راه‌های رسیدن به خواسته‌ها و آرزوها، نذر کردن است. نذر برای تعجیل در امر ظهور، یکی از اعمالی است که شیعیان می‌توانند با الگوگیری از افعال اهل بیت (ع) آن را انجام دهند. نذر برای تعجیل در امر ظهور، یکی از نشانه‌های محبت به امام زمان (عج) است.

از منظر وهابیون، نذر و ذبحی که به نیابت از اولیاء الهی صورت می‌گیرد از مصادیق اعمال لغیرالله بوده و موجب شرک می‌شود؛ حال آنکه به تصریح کاشف الغطاء (رحمه‌الله‌علیه)، مسلمانان ذبح و یا نذر را صرفا به نیت تقرب به خدای متعال انجام می‌دهند و تنها ثواب آن را به اولیاء الهی تقدیم می‌کنند، بدین جهت نمی‌توان آن را از موجبات شرک به حساب آورد.

وهابیت نذر برای اولیاء الهی را عبادت غیرالله و شرک دانسته‌اند، حال آن‌که عملی عبادت خواهد بود که انسان، علاوه بر خضوع و خشوع، اعتقاد به الوهیت و ربوبیت شخص مقابل نیز داشته باشد، بنابراین نذرکردن برای اولیاء الهی، با توجه به این‌که توام با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت نسبت به آن بزرگواران نیست، عبادت غیرالله محسوب نمی‌شود.

وهابیت خود را برتر از دیگران دانسته و با خود برتر بینی که ناشی از عدم فهم و درک درست واقعیت است، اموری را جزء مبانی اعتقادی خود قرار دادند. ایشان به عنوان نمونه صرف گفتن شهادتین: «اشهد ان لا اله الا الله و اشهد انّ محمدا رسول الله» را برای ورود به اسلام کافی نمی‌دانند...

سال‌هاست وهابیت با شعار دادن و اظهار این مطلب که ما پیروان واقعی سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستیم و ما اهل سنت واقعی هستیم گوش عالم را کرد کرده است. در حالی‌که با بررسی کتب اهل سنت چه در عهد قدیم و چه آثار جدید، به این مساله بر می‌خوریم که مذهب اهل سنت جواز توسل به انبیاء و اولیاء است.

یکی از موضوعات و مسائل اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله نذر است. وهابیان معتقدند نذر کردن پول، روغن، شمع و حیوان برای صاحبان قبور و مشاهد مشرفه حرام است. این در حالی که با مراجعه به تاریخ نمونه‌های متعددی از نذرهای مسلمانان برای انبیا الهی، اولیا، عالمان و صالحان برمی‌خوریم که نشان می‌دهد این عمل امری رایج بوده است