مباهله یکی از مهمترین دلایل محکم در اثبات خلافت و جانشینی امیرالمومنین (ع) است. خداوند در قرآن کریم هنگام معرفی امیرالمومنین (ع) از ایشان به عنوان نفس و جان پیامبر (ص) یاد می‌کند. بنابراین کسی که شبیه‌‌ترین مردم به رسول خدا (ص) است، لایق حکمرانی بر مسلمانان است. حضور امیرالمومنین (ع) در مباهله برای اثبات و تصدیق رسالت خاتم الانبیاء (ص) بود.

رشید رضا با وجود تصریح مفسران و محدثان بر اینکه آیه مباهله در حق پنج تن آل کساء نازل شده است، نزول این آیه را در حق اهل بیت (ع) صحیح نمی‌داند؛ او لازمه پذیرش شأن نزول این آیه را فهمیده و با اعتقاداتش در تضاد بوده؛ به همین خاطر به هر صورت ممکن، روایت صحیح و معتبر اهل سنت در شأن نزول آیه را نپذیرفته است.

اهمیت واقعه مباهله نزد محدثین و مورخین شیعه و اهل سنت به اندازه ای است که بسیاری از دانشمندان اسلامی به ثبت و ضبط آن پرداخته‌اند. این واقعه مهم سبب شده تا زمان کنونی نیز بسیاری از محققین و پژوهشگران به بررسی آن بپردازند. «اسرار مباهله» به قلم نویسنده محترم «محمد رضا انصاری» یکی از کتاب هایی است که در این زمینه با قلم ساده و زیبا تحریر شده است.

آیه مباهله، فضیلت آشکار اهل بیت (علیهم‌السلام) بر سایرین است که مورد اتفاق شیعه و اهل سنت است؛ مفسران زیادی ذیل این آیه شریفه ضمن تصریح بر این‌که این آیه در شان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هست، گفته‌اند مراد از نساء، حضرت زهرا (علیها‌السلام) و ابناء، حسنین (علیهما‌السلام) و انفسنا علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) است.

«برداشت زیبای زمخشری و قاضی بیضاوی از واقعه مباهله»: زمخشری می‌گوید: «در این قضیه«مباهله» دلیلی است بر برتری  اصحاب کساء که هیچ دلیلی اقوی از آن دلیل نیست» بعد می‌گوید: «برهانی است بر نبوت پیغمبر(ص)»؛ قاضی بیضاوی می‌گوید: «این قضیه دلیلی است بر دو چیز: یکی بر نبوت ودیگری بر برتری اهل بیت پیامبر اکرم، اصحاب کساء.»

رویداد مباهله‌ی پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با علمای مسیحی نجران در سال نهم هجری در نزدیکی شهر مدینه اتفاق افتاد.عده‌ای قلیل از علما و محدّثین مغرض و معاند با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) منکر حضور امیرالمومنین در این واقعه‌ی مهم هستند؛ در حالیکه در صحیح مسلم در حدیث صحیحی، حضور ایشان در این واقعه تایید شده است.