غصب فدک
با وجود احادیثی که در کتب معتبر اهل سنت مبنی بر هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا (س) وجود دارد، اما گاهی اوقات دیده می‌شود دشمنان اهل بیت (ع) در سخنان خود به اباطیل تمسک کرده‌اند و در مورد این واقعیت که از مسلمات تاریخ است، تشکیک ایجاد کرده‌اند.
اهل سنت معتقد هستند حضرت زهرا (علیهاالسلام) سرور زنان اهل بهشت هستند، اما ایشان ادعای مالی خاصی داشتند که از نظر ابوبکر مطرود بود. حال سوال اینجاست حق با چه کسی بود؟
وهابیان معاصر، این شبهه را مطرح کرده‌اند که امام علی (علیه‌السلام) برای طلب امامت قیام نکرد، ولی حضرت فاطمه (علیهاالسلام) برای طلب فدک خروج کرد و این نشانه وجود تعارض در رفتار آنها است؛ درحالیکه آن دو وجود سراسر نور، در رویارویی و مقابله با غاصبان خلافت، رفتار برابر و یکسانی داشته‌اند.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در زمان حیات خویش، باغ فدک را به ملکیت حضرت زهرا درآورد و بعد از رحلت پیامبر، حکومت غاصب، باغ فدک را از ایشان غصب کردند و حضرت زهرا برای مطالبه حق خویش، ادله فراوانی را برای اثبات حق خویش اقامه کرد، اما غاصبان خلافت، ادله ایشان را قبول نکردند.
ابن تیمیه می‌گوید: هر کسی که از حاکم چیزی بخواهد، حاکم به او ندهد، برای نرسیدن به دنیا غضبناک می‌شود، و این صفت، صفت منافقین است؛ بنابراین یا باید بگویید حضرت زهرا به خلیفه غضب نکرده، و یا باید بپذیری که او شبیه منافقان شده، چون وقتی به منافقین عطا نشود، خشمگین می‌شوند
از شبهات مطرح شده علیه شیعه این است که حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسّلام) نزد ابوبکر رفته و تقاضای ارث پدر خود را کردند که پاسخ این است که طبق روایات، پیامبر اکرم فدک را طبق دستور الهی، در زمان حیاتشان، به فاطمه و فرزندان ایشان بخشیدند.
برخی از اهل سنت می‌گویند: که زهرا (س) نیز مانند دیگر زنان است و ناراحت می‌شود، بنابراین در جریان ندادن فدک توسط ابوبکر، زهرا بی‌جهت ناراحت شد که در پاسخ می‌گوییم زهرا (س) با دیگر زنان تفاوت دارد و خشم و رضایت او رضایت و خشم خداوند است.
در موضوع فدک بین صحابه اختلاف است. از سویی ابوبکر مدعی است که پیامبر (ص) فرموده پیامبران ارث نمی‌گذارند و از سویی دو تن از صحابی جلیل القدر پیامبر مثل عباس و علی (ع) ابوبکر را در این ادعا دروغگو، گناهکار و خیانتکار می‌دانند.
اهل سنت برای موجه جلوه دادن موضوع فدک، حدیث «لانورث انا ترکناه صدقه» را مطرح می‌کنند. درحالیکه این حدیث نمی‌تواند دلیلی برای اهل سنت باشد، زیرا در موضوع فدک تردیدهایی وجود دارد که باعث شک و تردید در پذیرفتن این حدیث می‌شود.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فدک را در زمان حیاتش به فاطمه (سلام‌الله‌علیها) بخشید و حضرت فاطمه پس از رحلت پیامبر درخواست فدک را کردند و وقتی ابوبکر نپذیرفت حضرت زهرا مجبور شد که فدک را به عنوان ارث از ابوبکر مطالبه کند.
مواضع علمای اهل سنت، در مورد اتفاقات پس از رحلت رسول خدا متفاوت است؛ آنها یا باید بگویند خلفا و مسلمانان صدر اسلام، مورد غضب الهی هستند، یا باید روایات صحیح فضایل را تکذیب کنند و یا باید اتفاقات پس از رحلت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را منکر شوند، تا این ننگ را از چهره غاصبین پاک کنند.
ابوبکر فدک را از فاطمه گرفت؛ پس فاطمه به ابوبکر گفت که رسول خدا فدک را به من داده است. ابوبکر گفت: آیا شاهدی بر ادعای خود داری؟ فاطمه، علی و ام ایمن را برای شهادت آورد؛ ابوبکر در جواب فاطمه گفت: آیا با شهادت یک مرد و یک زن، می‌خواهی حق خود را بگیری؟ درصورتیکه از جابر برای ادعایش شاهد نخواست و ادعایش را پذیرفت.
ابن تیمیه می‌گوید زمانی فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درخواستی کرد و او به فاطمه خواسته‌اش را نداد، پس ابوبکر، خلیفه پیامبر نیز می‌تواند خواسته ایشان را برآورده نکند؛ ابوبکر به کسی در طول عمرش ظلم نکرده و فاطمه هم معصوم نیست که هر چه بخواهد حقش باشد.
ابن تیمیه شهادت دادن خدا و رسول را بر انفاق‌های ابوبکر بدون ذکر سند، دلیل می‌آورد، که این سخن حقیقت ندارد و در مورد انفاق‌های ابوبکر تنها چیزی که آمده است این است که او دو شتر به پیامبر اکرم در هنگام هجرت از مکه به مدینه داد که با شرط گرفتن ثمن آن مورد پذیرش پیامبر قرار گرفت و انفاق‌های دیگری که به او نسبت داده‌اند، با وضعیت معیشتی او و پدرش قبل از بعثت منافات دارد.