حضرت فاطمه
از اتهامات وهابیون که همواره آن را تکرار کرده و در سطح وسیعی به آن دامن می‌زنند، اتهام وجود قرآن دیگری به نام «مصحف فاطمه نزد مهدی شیعیان» است. که در پاسخ می‌گوییم: مصحف فاطمه کتابی است به املاء جبرئیل و دست‌خط امیرمؤمنان که در آن تمام حوادث و اتفاقات آینده‌ی جهان تا روز قیامت ثبت شده و چیزی جز این نیست.
مصحف فاطمه، سرچشمه جوشان معنویت و دانش‌ها که از طریق فرشته‌ای برای آن حضرت فرستاده شده؛ از دیگر اتهامات وهابیون که همواره آن را تکرار کرده و در سطح وسیعی به آن دامن می‌زنند اتهام وجود قرآن دیگری به نام «مصحف فاطمه نزد مهدی شیعیان» است که هنگام ظهور همراه خود می‌آورد و آیات آن غیر از قرآن موجود نزد مسلمانان است.
اهل سنت اگر بخواهند بر منبای خود به این سوالی که در متن مطرح می‌کنیم پاسخ دهند بی شک، در پاسخ به این سوال به بن بست خواهند رسید و بسا اگر بی تعصب به مساله نگاه کنند و تاریخ را بررسی و واکاوی دقیق نمایند چاره‌ای جز پذیرش ظلم ابوبکر و غصب خلافت توسط او نخواهند داشت.
فضیلتی بی‌بدیل و بی‌مثال از حضرت زهراء (سلام الله علیها) در روایت، روایتی که ارزشش به درایت آن است. فقط صرف برداشت زیبا بدون درایت و تبعیت کافی نیست. به‌خاطر همین تفاوت در دقت و درایت، برداشت‌ها و در نهایت نتیجه‌گیری‌ها، سرنوشت امتی را تغییر می‌دهد و راهی را می‌روند که مسیرش بی‌نشان است و یا نشانش سکوت و کتمان حقیقت است. لازمه ذکر فضیلت، تبعیت از آن است.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
ابن‌تیمیه حرّانی که در راستای پیروی از سیره بنی‌امیه، مبنی بر کاستن از جایگاه والای اهل‌بیت (علیهم السّلام) کوششی مستمر، امّا بی‌ثمر دارد به حزن حضرت زهرا (علیها السّلام) در فراق پدر بزرگوارش اعتراض و آن را مورد نکوهش قرار داده و گفته بر فرض هم بنا باشد این حزن ممدوح باشد به حزن ابوبکر در غار برای پیامبر نمی‌رسد.
وهابی‌هایی داعیه‌دار هدایت امت اسلامی شدند که از هیچ دروغ و تهمت و تحریف حقائق تاریخی ابایی ندارند. عبدالله ابن محمد الغنیمان از مفتیان زبردست در حوزه تحریف حقائق و دست‌بردن در احادیث است که نمونه‌های متعددی در آثار او مشهود است که اکنون یک نمونه از آن تحریفها و دروغ‌های وی را در این پست به عرض می‌رسانیم.
یکی از بدعت‌های شوم و ناپسندی که توسط بنی‌امیه در میان جامعه اسلامی و مسلمانان پایه‌گذاری شد و در قرون بعدی توسط جریان وهابیت رواج بیشتری پیدا کرد، دشمنی با اهل‌بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، سبّ و لعن آنان مخصوصا صحابی بزرگوار، جانشین و وصی آن حضرت، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السّلام) بود.
یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد می‌کنند، این‌که در زمان پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت، عزاداری سابقه‌ای نداشته است؛ بلکه شیعیان عزاداری را مرسوم کرده‌اند. این در حالی است که معصومین در عزای امام حسین گریه می‌کردند. در روایتی آمده است که حضرت فاطمه برای مصیبت امام حسین چنان گریه کرد که فرشتگان به گریه افتادند.
عایشه همسر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در عکس العمل به شهادت حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نه تنها برای تسلیت‌گویی به نزد امیرالمومنین (علیه‌السلام) و نزدیکان ایشان نرفت بلکه حتی از شهادت حضرت زهرا (علیهاالسلام) اظهار خشنودی و سرور نموده است که این نقل تاریخی، بنابر اعتراف یکی از عالمان حنفی اهل سنت است.
زمان جاهلیت، زمان تیره و تاری بود که مردم به جز قتل و غارت و خونریزی عادت به افعال و اعمال نیک نداشتند، و چه بسا به این قبیل کارها فخر و مباهات هم می‌کردند، برده‌داری، تصاحب اموال ضعفاء و زور گفتن و قتل و کشتار همدیگر برای اموال بیشتر، همه و همه مردم عصر جاهلیت را طوری بار آورده بود که بویی از فرهنگ و تمدن نبرده بودند.
درباره فضائل حضرت زهرا (سلام الله علیها)، در منابع شیعه و اهل سنت روایات بی‌شماری وارد شده است. در این نوشتار کوتاه به بررسی مختصری از فضائل ایشان با توجه به روایات صحیح السند اهل سنت اشاره می‌کنیم. لازم به ذکر است تمامی احادیثی که ذکر می‌شود از نظر سند مورد قبول علمای اهل سنت است. پیامبر اکرم به مدت شش ماه وقت نماز صبح...
جوینی از علمای اهل سنت با نقل روایتی تکان دهنده از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، پیرامون شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها)، در کتاب خویش، به این نکته مهم اشاره نموده که نخستین کسی که از هجوم به بیت وحی و شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها)، خبر داده، شخص رسول گرامی اسلام بوده است. جوینی که استاد ذهبی...
وهابیت امروزه شبهه‌ای را پیرامون حزن و اندوه ابوبکر که به زعم خود در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اتفاق افتاده را مطرح نموده و می‌خواهند آن را در مقابل حزن حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) که بعد از رحلت پدر بزرگوارشان بوقوع پیوست، قرار دهند و با مقایسه این دو مورد، لااقل حزن ابوبکر را ارجح‌تر نشان دهند.