فهم ناصحیح آیات قرآن، یکی از مهم‌ترین بلایایی است که امروزه گریبان‌گیر بسیاری شده است. بدین‌سان که برخی از جریان‌های انحرافی، برای اثبات مدعای غلط خود، آیات متعددی را اشتباه معنی کرده و بدان استناد می‌کنند؛ نمونه بارز چنین کارهایی را از سید ابوالفضل برقعی به وفور مشاهده کرده‌ایم؛ برقعی سعی دارد با فهم غلط از آیات اموری هم‌چون توسل، طلب شفاعت و استغاثه از اولیاء الهی را عبادت غیرالله و ممنوع اعلام کنند.

«سید ابوالفضل برقعی» از چهره‌های شاخص «قرآنیون»، در آثارش حکم به مشرک بودن شیعیان کرده که سبب خشنودی دشمنان شیعه، از جمله وهابیت شده است و به همین دلیل است که رسانه‌های وهابیت با بزرگنمایی در مورد شخصیتش، از وی با عناوینی همچون علامه و مرجع یاد می‌کنند و می‌گویند علامه برقعی، از جمله علمای مذهب شیعه اثناعشری و از مجتهدین بوده؛ در حالی که وی شخصی است که هیچ گاه به درجه اجتهاد نرسید و اطّلاعات او از اسلام، بسیار سطحی بود.

«سید مصطفی طباطبایی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی قرآنیون است که با رویکرد گزینشی نسبت به آیات قرآن، معتقد است که توسل شرک است؛ طرح این ادعا از جانب «مصطفی طباطبایی» در حالی است که قرآن ما را به توسل امر کرده است.

وهابیت، برای بی‌فایده بودن توسل، به حکایت حضرت موسی (ع) و بلعیده شدن قارون و اموالش متوسل شده‌اند؛ در پاسخ حلی گفته می‌شود، روایت ضعیف بوده و اشکالات محتوایی نیز دارد و پاسخ نقضی به آن، این است که حکایتی دیگر خلاف این گزارش از حضرت موسی نقل شده که حضرت به سائلی گفت اگر حاجتت دست من بود، برآورده می‌کردم، در حالی که خداوند وحی کرد، حاجتش را برآورده نمی‌کنم.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، بحث توسل است. آنان برخی اقسام توسل را جایز خوانده و برخی اقسام را شرک دانسته و هر مسلمانی که معتقد به اقسام غیرمجاز از نظر وهابیت باشد، مشرک خوانده و و خونشان را مباح می‌دانند!

برقعی از چهره‌های جریان «قرآنیون»، با استناد به آیه 80 سوره نمل، سعی دارد توسل را شرک بداند، در حالی که این آیه هیچ دلالتی بر ادعای وی ندارد؛ زیرا خداوند در این آیه کسانی را که تحت‌تأثیر کلام حقّ قرار نمی‌گیرند، مانند مرده می‌داند و مکرر می‌فرماید: شهدا را مرده ندانید، آنان زنده‌اند و به یکدیگر نوید می‌دهند و از رزق الهی کامیارند. زنده‌های سنگدل و لجوج، مرده‌اند و شهیدان که از دنیا رفته‌اند، زنده‌اند.