آتئیست‌ها برای اینکه اسلام را مخالف عقل جلوه دهند، ابتدا سفارش می‌کنند که قبل از پذیرش دین، عقل خود را به کار گیرید، سپس با نقل یکی از معارف دینی، سعی می‌کنند این‌گونه جلوه دهند که آن مطلب مخالف عقل است؛ در حالی که سفارش شده است که اصول دین حتماً با تحقیق و یقین پذیرفته شود و معاد یکی از اصولی است که قبل از مسلمان شدن باید با عقل آن را بپذیریم.

رسول خدا (ص) فرمودند: «به راستی فاطمه [بنت اسد] مادرم بود، چرا که کودکانِ خود را گرسنه می‌گذاشت و مرا سیر می‌کرد و آنان را گردآلود و ژولیده می‌گذاشت و مرا شسته و آراسته می‌داشت و معطر می‌ساخت. آری! فاطمه مادرم بود؛ به درستی‌که هیچ کس بعد از ابوطالب، مانند فاطمه، به من نیکی نکرد.»

وهابیت مدعی است که اگر امام علی (ع) امام است، چرا بر امامت خود احتجاج نکرد؛ حتی در کتب شیعیان از این احتجاج خبری نیست؛ در حالی‌که کتاب سلیم بن قیس که یکی از کتب حدیثی - کلامی شیعه به حساب می‌آید و دارای اعتبار است، به احتجاج امام بر امامت خود، تصریح کرده است.

آنچه در کاربرد قرآنی خسران بارز است، پیوند آن با مفهوم کفر و مفاهیم هم سنخ آن است. بنابر آیات قرآن، کفر و خسران (هلاکت) انسان با یکدیگر نسبت مستقیم دارند، به طوری که هر چه فرد بیش‌تر در کفر غرق شود، خسران وی افزون تر می‌شود.

یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد می‌کنند، این که در زمان پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت، عزاداری سابقه‌ای نداشته است؛ بلکه شیعیان عزاداری را مرسوم کرده‌اند. این در حالی است که اهل بیت برای امام حسین (علیه السلام) عزاداری کردند و حتی امام علی (علیه السلام) قبل از شهادت فرزندش در مصیبت او گریه کرده است.

شیعه یعنی پیرو بودن و دنباله رو کسی که اخلاق الهی و سنت محمدی را سرلوحه کارهای خود قرار میدهد. این تشیع خواه ناخواه یک احساس درونی در نهان انسانهای آزاد است که خود را ملزم میدارد تا از بهترین افراد الگو برداری کند و چه کسی به مانند حضرت علی(علیه السلام) که جوهره وجودی پیامبر است. و به خاطر همین امر دشمنان هیچ گاه در مقابل آن حضرت کوتاه نیامدند و سعی در منزوی کردن دوستداران و علاقمندان آن امام همام کرده و آنها را به قتل میرساندند