اقطاب صوفیه
در روایات به زیارت قبور توصیه شده است ولی این بدان معنا نیست که ما اجازه داشته باشیم به زیارت قبور هر شخصی برویم؛ زیرا زیارت قبور نیز باید با شناخت و معرفت باشد، چراکه در روایات از رفتن به زیارت قبور برخی نهی شده است. یکی از این موارد، نهی از زیارت قبور صوفیه است و باید دانست که آن کسی که در مقبره پیر پالان دوز مدفون است، قطعاً از متصوفه است.
اقطاب درویشی مقام خود را از مقام پیامبر (صلی الله علیه وآله) در قیامت بالاتر می‌دانند چنانکه در احوال بایزید بسطامی ذکر شده: بایزید را گفتند فردای قیامت خلایق در تحت لواء محمد (صلی الله علیه و آله) باشند. گفت: به خدائی خدای که لوای من از لواء محمد زیادت است که خلایق و پیغمبران در تحت لوای من باشند.
فرقه صوفیه سلطان علیشاهی در حالی ادعا دارند که اسلام واقعی نزد آن‌هاست که سخنان بزرگان ایشان مملو از انحرافاتی همچون تفسیر به رأی و القای عدم فهم قرآن به مریدان و تعریف و تمجید از دشمنان درجه اول ائمه اطهار (ع) است.
در هر عصر و زمان، زمین از حجت خدا خالی نخواهد بود که در زمان غیبت، حضرت حجت بن الحسن العسکری(علیه‌السلام)، قطب عالم امکان، امامت مردم را بر عهده دارند هر چند در پرده غیبت باشند. اما به عقیده صوفیه، تعداد اولیاء در هر عصر سیصد و پنجاه و شش کس است که با مرگ یکی، دیگری جانشین او می‌شود، که این عقیده‌ی آنان از اساس باطل و مردود است.
حضرت حجت بن الحسن (عجل الله فرجه) دو غیبت داشتند که به غیبت صغری و کبری معروف است، در زمان غیبت صغری، نواب اربعه واسطه ارتباط بین امام و مردم بودند که از طرف حضرت به این منصب برگزیده شدند که عده‌ای از اقطاب صوفیه، برای اینکه بر مردم مسلط شوند علاوه بر تنزل جایگاه نواب اربعه، نیابت جنید بغدادی از طرف امام (ع) بیعت با وی و جانشینان او را مطرح کردند.
آن‌چه از کرامات اقطاب و بزرگان صوفیه که در کتب‌شان نقل شده می‌‌‌‌‌‌‌بینیم که بطور عجیبی با کرامات اهل‌بیت (علیهم السلام) شباهت یا حتی می‌توان گفت برتری دارد. به عنوان مثال به حرکت در آمدن کعبه برای استقبال از رابعه عدویه را می‌توان مثال زد که در مورد هیچ‌کدام از اهل‌بیت (علیهم السلام) چنین کرامتی نقل نشده است!