اطاعت از حکومت در بهائیت
شاهین میلانی یکی از مبلّغین بهائی، از مردم ریچموندهیل خواست که اگر مخالف جمهوری اسلامی هستند، کسی بهتر از کاوه شهروز برای نمایندگی شهر در پارلمان کشور کانادا نیست.
خانم «کیت رانسوم کهلر»، از مبلّغ‌های برجسته و عضو ایادیان امر بهائیت در ایران بود که به دستور شوقی افندی، به عنوان فرستاده ویژه بهائیت برای امتیازگیری از شاه، به ایران سفر کرد. خانم «رانسوم کهلر» در مدّت اقامتش در ایران، با رضا شاه مکاتبه داشت و با بسیاری از مقامات بلندپایه ایران دیدار و قول مساعدت از آنان دریافت کرد.
بهائیت علّت حضور پررنگ اعضای خود در رژیم پهلوی را بخاطر اعتماد مقامات آن به بهائیان معرفی می‌کند؛ اعتمادی که ناشی از وفاداری به نظام حاکم، در اعتقاد بهائی است.
به بهانه مرگ تعدادی بهائی در جهرم، در جولای سال ۱۹۲۶، محافل بهائیت در کانادا و آمریکا، نامه‌ایی به رضاشاه نوشتند و در آن پس از چاپلوسی برای شاه، به مظلوم‌نمایی برای بهائیان پرداختند.
تشکیلات بهائی همواره علّت بازداشت و یا محکومیت اتباعش در ایران را باور به فرقه بهائیت معرفی می‌کند. این در حالیست که هیچ بند یا ماده قانونی در خصوص محکومیت بهائی باوران در کشور نداریم. پس همان ماده 499 قانون مجازات اسلامی که بهائیت علّت محکومیت برخی اتباعش در ایران معرفی می‌کند، دلیلی بر قانون گریزی و تخطی از دستور رهبران بهائی است.
شاپور بختیار در یکی از اعترافات خود، نتیجه سیاه بیست و پنج سال حکومت فاسد و ضدملّی پهلوی (با نقش آفرینی پررنگ بهائیان) بر ایران را تشریح کرد؛ اما آیا بهائیتی که امروزه شعار آزادی سر می‌دهد و از ناعدالتی جمهوری اسلامی گلایه می‌کند، از خفقان و ناعدالتی بی‌حد و حصری که برای ایران در دوران پهلوی به ارمغان آورد هم چیزی می‌گوید؟!
وقتی بر اساس قانون، فعالیت تشکیلاتی و تبلیغی بهائیت مشمول مجازات می شود، دیگر چگونه می توان محکومیت اعضای تشکیلات و مبلّغین بهائیت در ایران را به خاطر باور معرفی کرد؟!
تشکیلات بهائیت در این دوره آشوب ها با اسم رمز «مشارکت در اصلاح»، بهائیان را مجاز به فعالیت و ایفای نقش ضدحکومتی کرد. اما این سازمان و بهائیانی که از هیچ تلاشی برای پیاده سازی طرح براندازی نرم در کشور دریغ نمی کنند، در نظر عبدالبهاء پست فطرت و حزب شیطان هستند.
تشکیلات بهائیت با ساخت یک ویدیئو از معلول 53 ساله بهائی، مدعی دادخواهی او به خاطر تخریب خانه اش در روشنکوه مازندران شد. این در حالیست که نه خانه او، بلکه ویلای پدرش، نه به خاطر عقیده، بلکه به خاطر تصرفات غیرمجاز تخریب شده است. اما آیا کسانی که از یک معلول ذهنی برای رسیدن به اهداف تشکیلاتی و تبلیغ خود سوءاستفاده می‌کند، بویی از انسانیت و اخلاق برده‌اند؟!
تشکیلات بهائی در پیام 1 شهریور 1401 انواع توهین ها را به جمهوری اسلامی، بخاطر تخریب سه ویلای غیرمجاز بهائیان و برخورد با فعالیت های غیرقانونی تشکیلاتی و تبلیغی بهائیت روا داشت. این تشکیلات که از موفقیت پروژه نفرت پراکنی و پرونده سازی خود علیه ایران ابراز خشنودی کرد، در تناقضی آشکار مدعی شد واکنشش به این برخوردها دعا برای جمهوری اسلامی بوده است!
تشکیلات بهائیت با خط و نشان کشی برای جمهوری اسلامی خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط متهمینش در ایران می شود. اما چگونه می توان باور به بهائیت را در ایران جرم دانست در حالی که اکثر قریب به اتفاق بهائیان در ایران آزادانه زیست می کنند؟! و چگونه می‌توان شعار نوع دوستی بهائیت را پذیرفت در حالی که هیچ گامی در دفاع از غیربهائیان برنداشته است!
در گزارش تیرماه سال 1348 ساواک از بهائیان، اعضای تشکیلات بهائیت، دانش افزایی و ثروت اندوزی را پیش نیاز ترسیمی بیت العدل برای تصاحب حکومت جهانی و ایجاد نظام نوین جهانی بهائی به رهبری خود عنوان کردند. این در حالیست که تشکیلات بهائیت در شعار، ادعای دوری از امور حکومتی را دارد.
تشکیلات بهائیت با چاپ و نشر جزوات و کتاب‌های خود در داخل کشور، نه تنها از دستورات پیشوایانش تخطی می‌کنند، بلکه به مخالفت مدنی با حکومت در ایران می‌پردازد؛ حکومتی که در سال 1362 ش، به اطاعت از آن تعهد داده بود. به راستی تشکیلاتی که پیروانش را به نقض تعالیم پیشوایانش و عهدشکنی سوق می‌دهد چه نام دارد؟!
پیشوایان بهائیت، ضمن دستور به اطاعت بی‌قید و شرط از حکومت‌های مستبد؛ پیروان خود را از هرگونه دخالت در امور سیاسی بازداشته‌اند. اما این رویکرد پیشوایان بهائی در حالیست که این موضع آنان، نشان از سرسپردگی‌شان در برابر حاکمان ستمگر دارد و در غیر این‌صورت، چگونه می‌توان پذیرفت که خدای عادل، دستور به اطاعت از حاکمان ظالم داده است؟!