خطر تکفیر در جوامع اسلامی توسط سلفیان تکفیری که خود ادعای مسلمانی دارند بسیار خطرناک است. چرا که  گروه‌های تکفیری سلفی با سطحی‌نگری  از آیات و روایات و برداشت نادرست از آن، به راحتی خون و مال و جان و ناموس مسلمانان را به هدر می‌دهند و گمان می‌کنند که از روی حق و به صورت صحیح حکمی را صادر کرده‌اند و این در حالی که از آیات و روایات نبوی استفاده می‌شود که باید حکم به ظاهر افراد داده شود نه چیز دیگری که اینان به آن دست یافته و توجه کرده‌اند. لذا برای مصونیت از خطر تکفیر مواردی مثل گفتگوی فیمابین، پرهیز از کلمات حساسیت‌زا، دوری از جملات سخیف نسبت به مقدسات طرفین، رعایت اخلاق و آداب اسلامی و... باید در نظر گرفته شود.[1] که این موارد و بیشتر از آن را امامان معصوم از اهل بیت پیامبربه آن مقید و ملزم بوده‌اند و به پیروان خود هم سفارش و دستور می‌دادند.
خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَلا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ[حجرات/11] نباید برخی از مردان شما، گروه دیگری را مسخره کنند.» این صریح آیه قرآن است و خداوند متذکر آن شده است؛ حکایتی هم وارد شده است که امامان معصوم شیعه چگونه رفتار کردند که حتی مخالفین هم متذکر حالات خوب و پسندیده اهل بیت پیامبر می‌شدند و آن را در کوی و برزن نقل می‌کردند تا دیگران از این حضرات معصومین (علیهم‎السلام) الگوبرداری کنند.
محمد بن سنان می‌گوید: مفضل بن عمر بعد از آن‌که از -ابن ابی العوجاء- کلامی را در ردّ خالق شنید، به او گفت: «ای دشمن خدا، در دین خدا الحاد می‌ورزی و منکر خدا می‌شوی؟... ابن ابی العوجاء به مفضل گفت: ای مرد، اگر اهل گفتگویی، با هم سخن خواهیم گفت، اگر دلیل به نفع تو بود، از تو پیروی می‌کنیم و اگر اهل گفتگو نیستی، حرفی با تو نیست. اگر از اصحاب جعفر بن محمد صادق (علیه‌السلام) هستی، بدان‌که او با ما چنین سخن نمی‌گوید و با چنین دلیل‌هایی گفتگو نمی‌کند و از زبان ما بیشتر از آن‌چه شنیده‌ای، شنیده است و هیچ‌گاه در گفتگو به ما ناسزا نمی‌گوید و در پاسخ ما حق‌کشی نمی‌کند. وی فردی حلیم، باوقار، متین، خردمند، استوار است. هیچ‌گاه نادانی، شتاب‌زدگی، و بی‌باکی بر او عارض نمی‌شود. سخن ما را می‌شنود و به ما توجه می‌کند و از دلیل‌های ما آگاه می‌شود، به گونه‌ای که فکر می‌کنیم راه را بر وی بسته‌ایم، آن‌گاه با سخنی ساده و کلامی کوتاه، استدلال ما را از بین برده و دلیل خود را اثبات می‌کند و عذر ما را قطع می‌کند و نمی‌توانیم در جوابش، پاسخی بدهیم، اگر تو از یاران او هستی، مثل او با ما گفتگو کن»[2]
تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان

پی‌نوشت:

[1]. نقد جریانهای تکفیری، جمعی از نویسندگان، دار الاعلام، قم، ایران، فصل 16 ص375-377.
[2]. بحار الانوار، علامه مجلسی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، لبنان،ج3 ص58.