پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نقد کتاب‌مقدس مسیحی که از قرن 18 (عصری که اصطلاحا روشنگری نامیده می‌شود) آغاز شد، توانست مطالب جدید و ناگفته‌ای را از بررسی بخش‌های مختلف عهدین استنباط کند، کتاب‌مقدس مسیحی از این دوران به بعد با سوالات اساسی و بی‌پاسخی مواجهه شده که از طرف مخالفین و نقادین مسیحیت ایراد می‌شوند، در این نوشتار برآنیم یکی از این اشکالات را که در حیطه‌ی نقد سندی کتاب‌مقدس عموما و انجیل متی‌ست‌ خصوصا، مطرح نماییم.
این انجیل همان‌گونه که از نامش پیداست توسط متی نامی نگاشته شده، بنابر اعتقاد سنتی و رسمی مسیحیت، متی‌‌ی منتسب این بخش، ‌همان متی‌ حواریست که معروف بود به متی باجیگر[1]، اما مطالعات دقیق و علمی، در مورد این انتساب به شدت تشکیک کرده، به طوری که پذیرفتن اعتقاد سنتی و رسمی را کمی به دور از تحلیل‌های درست عقلی و منطقی می‌داند.
بنابر تحقیقات، این نتیجه به دست می‌آید که نویسنده‌‌ی این کتاب، بخشی از مطالب خود را از انجیل مرقس قرض نموده، و بخش‌هایی را نیز از منابع دیگر!!، در این باره از نویسنده‌ای مسیحی می‌خوانیم: «منبع انجیل متی، همانا انجیل مرقس است، که بیشتر مطالب آن را به طور مختصر نقل کرده، علاوه بر مرقس شاید یک منبع دیگری هم وجود داشته که بیشتر تعلیمات عیسی را شامل بوده، شاید متی از یک مجموعه شهادت‌هایی که مسیحیان از دوران خیانت[به]عیسی و مواعظ او دایر بر مطالب عهدعتیق داده بودند، استفاده کرده باشد... پس این انجیل اقلاً از دو منبع کتبی برخوردار گشته است که عبارت باشد از انجیل مرقس و مجموعه‌ی تعالیم عیسی... نویسنده بدون تردید از منابع شفاهی دیگری هم استفاده کرده»[2]، کشیش فهیم عزیز نیز این مطلب را در کتاب خود معترف و با قاطعیت تایید می‌کند[3]، حال سوال اینجاست؛ اگر متی حواری نویسنده‌ی این کتاب است، پس چرا از انجیل مرقس و منابع دیگر استفاده کرده؟ مرقس از حواریون نیست و مستقیما شاهد بر کارهای مسیح نبوده، پس چگونه یک حواری به نام متی که شاهد مستقیم وقایع پیش‌آمده برای عیسی مسیح است، از مطالب یک غیرحواری که شاهد نبوده استفاده می‌کند؟ کدام عقل صحت این مطلب را می‌پذیرد؟ مگر اینکه گفته شود این متی که انجیل متی به او منسوب است، همان متی حواری ملقب به متی باجگیر نیست، که این، احتمال معقولی است اما با آن، اعتقاد حدوداً دوهزار ساله‌ی جهان مسیحیت زیر سوال می‌رود و اشتباه آباء کلیسا را در رسمیت دادن به یک نوشته‌ی جعلی اثبات می‌کند، که البته مسئولیت آن به گردن ما مسلمانان نیست و به قول سعدی: « خانه از پای بست ویران است ، خواجه در بند نقش ایوان است».

پی‌نوشت:

[1] متی9 :9
[2] کلید عهدجدید، فلوید فیلسون، ص 45، انتشارات نورجهان
[3] المدخل الی عهد الجدید، فهیم عزیز، ص 243، الدارالثقافه المسیحیه القاهره