پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اتبـاع احمـد بصـری روایتـی را نقـل می‌کننـد کـه در آن بـه تولـد دو احمـد بشـارت داده شـده اسـت کـه یکـی از آنـان متولـد مکه اسـت و پیامبـر بوده و دیگـری متولـد قریـه‌ای از عـراق اسـت و امـام می‌باشـد. لـذا از ایـن طریـق سـعی در تطبیـق مولـود قریـه عـراق بـا احمـد اسـماعیل را دارنـد. پاسـخ چیست؟

اتباع احمد بصری عبارتی را از پاورقی کتاب شرح کافی ملا صالح مازندرانی که در ذیل روایت امام باقر (علیه‌السلام) آمده است را با عنوان روایت معصوم (علیه‌السلام) تلقی کرده و به مردم معرفی می‌کنند. بطوری که علی ابورغیف در کتاب الطریق الی الدعوة الیمانیة به این مطلب تصریح کرده و آن را یکی از روایت‌های اشاره کننده به احمدالحسن دانسته است. [1] در متن روایت امام باقر (علیه السلام) آمده است: «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا وُلِدَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ جَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ اَلْكِتَابِ إِلَى مَلَإٍ مِنْ قُرَيْشٍ فِيهِمْ هِشَامُ بْنُ اَلْمُغِيرَةِ وَ اَلْوَلِيدُ بْنُ اَلْمُغِيرَةِ وَ اَلْعَاصُ بْنُ هِشَامٍ وَ أَبُو وَجْزَةَ بْنُ أَبِي عَمْرِو بْنِ أُمَيَّةَ وَ عُتْبَةُ بْنُ رَبِيعَةَ فَقَالَ أَ وُلِدَ فِيكُمْ مَوْلُودٌ اَللَّيْلَةَ فَقَالُوا لاَ قَالَ فَوُلِدَ إِذاً بِفِلَسْطِينَ غُلاَمٌ اِسْمُهُ أَحْمَدُ بِهِ شَامَةٌ كَلَوْنِ اَلْخَزِّ اَلْأَدْكَنِ وَ يَكُونُ هَلاَكُ أَهْلِ اَلْكِتَابِ وَ اَلْيَهُودِ عَلَى يَدَيْهِ.[2] امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: آن هنگام که نبی خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به دنیا آمد، مردی از اهل کتاب به نزد گروهی از قریش آمد که در میان آنان هشام بن المغیرة و الولید بن المغیرة و العاص بن هشام و أبو وجزة بن أبی عمرو بن امیّة و عتبة بن ربیعة نیز حضور داشتند. به آنان گفت: آیا امشب در میان شما فرزندی به دنیا آمده است؟ گفتند: نه گفت: پس حتما در فلسطین پسری متولد شده است که نامش احمد است و خالی به رنگ ابریشم سیاه دارد و هلاکت اهل کتاب و یهود به دست او می‌باشد.» ملا صالح مازندرانی در توضیح این روایت در پاورقی کتاب، عبارت روایت گونه‌ای را با عنوان قول بعض الافاضل آورده است که می‌گوید: «و قال بعض الافاضل (فاضل استرآبادی) فی توجیه علم الرجل بذلك و توجیه قوله «فَوُلِدَ إِذاً بِفِلَسْطِینَ» بعد قولهم «لا» مذكور فى الكتب المنزلة عل الأنبیاء المتقدمین علیهم السلام یولد فی مكة رجل معصوم اسمه أحمد و كنیته أبوالقاسم و كذلك فی قریة من العراق أحدهما نبی و الاخر امام.» [3] « و بعضی از افاضل علماء در توجیه علم آن مرد یهودی به آن خبر و توجیه سخن وی به این که پس، از فلسطین متولد شده است، خبری را از کتب انبیاء گذشته نقل کرده‌اند به این مضمون که در مکه مردی متولد می‌شود که نامش احمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است، همچنین در روستایی در عراق. یکی از آنان پیامبر است و دیگری امام است.» در پاسخ به برداشت نادرست اتباع احمد بصری از این روایت گفته می‌شود:اولاً ؛ اصل روایت که از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است، این مولود را از فلسطین معرفی میکند، نه از عراق، (آن‌هم از بصره عراق).ثانیاً؛ روایتِ نقل شده از امام باقر (علیه‌السلام)، نقل قولی از سخن مرد یهودی است که در مواجهه با پاسخ منفی قریش به اشتباه افتاده و گفت: «فَوُلِدَ إِذاً بِفِلَسْطِینَ»ثالثاً؛ آن مرد یهودی تولد از فلسطین را هم به عنوان پیشگویی برای آینده ذکر نکرده و اشاره‌اش به زمان حال بوده است. لذا وقتی گفتند در مکه به دنیا نیامده گفت: پس در فلسطین متولد شده است. پس نمی‌توان نام فلسطین را به قریهای از عراق تأویل برده و آن را به عنوان یک پیشگویی برای متولد شدن فردی در آخرالزمان به نام احمد تلقی کرد.رابعاً؛ آن‌چه در پاورقی کتاب آمده است، عبارتی روایت‌گونه است که بدون اتصال به معصوم نقل شده و علاوه بر آن در هیچیک از کتاب‌های حدیثی شیعه، به آن اشاره نشده و حتی ملاصالح مازندرانی نیز آن را بر اساس شنیده‌ای از فاضل استرآبادی نقل می‌کند. لذا چنین سخنی از اصل فاقد اعتبار و وجاهت است.
 پی‌نوشت:
[1]. الطریق الی الدعوه الیمانیه، علی ابورغیف، اصدارات انصار، بی‌تا‌ بی‌جا، ص 26.
[2]. شرح أصول الكافی، المازندراني، الملا صالح،  ج 12، ص 420.
[3]. همان.