پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_اخیرا جریان مسیحیت تبشیری با تلاش بسیاری سعی دارد این عقیده که در آخرالزمان ایران میزبان سلطنت‌الهی است و «کرسی خدا در ایران بر پا خواهد شد» را ترویج کند، آن هم با استناد به این آیه: «و خداوند می‌گوید: من‌ کرسی‌ خود را در عیلام‌ برپا خواهم‌ نمود و پادشاه‌ و سروران‌ را از آنجا نابود خواهم‌ ساخت‌»[1] و از این طرق تلاش بر ایجاد هیاهو بین نوایمانان و مسلمانان برای اطلاع‌رسانی به اینکه ایران در آینده کشوری مسیحی خواهد شد و نظام سیاسی کنونی نیز توسط خدا از بین خواهد رفت، چرا که خدا خودش این پیشگویی را نموده و بشارت ایجاد کرسی‌الهی در ایران را داده!
اما با کمی دقت در آیه مذکور و قبل و بعد آن می‌توان به حقیقت ماجرا رسید، اول اینکه "عیلام" "ایران" نیست چرا که محدوده‌ی عیلام باستان که در کتاب‌مقدس مورد اشاره است خوزستان، بوشهر و قسمتی از استان فارس است[2] و در آن زمان کشوری به نام ایران وجود نداشته و این سرزمین را اقوامی به نام پارت‌ها، مادها و پارس‌ها ساکن بودند و هربخش به نام ساکنان آن اسم‌گذاری شده بود. اگر منظور کل ایران باشد باید نام این سه امپراطوری نیز ذکر می‌شد نه فقط بخش بسیار کوچکی از ایران امروزی که عیلام باشد. در ثانی؛ کتاب ارمیا در دورانی نگاشته شده که یهودیان بر ضد خدا معصیت می‌کردند و خدا اجازه داد آنها توسط امپراطوری آشور به اسارت برده شوند و بسیاری از آنها در شهرهای عیلام از جمله شوش زندگی می‌کردند و آیه‌ای هم که از طرف خدا عنوان می‌کند من‌ کرسی‌ خود را در عیلام‌ برپا خواهم‌ نمود، می‌توان حمل بر کرسی قضاوت و مجازات خدا برای عیلامیان نمود چرا که آنها مردمانی بودند که فرزندان خود را قربانی خدایان غیر می‌نمودند نه کرسی پادشاهی و سلطنت خدا در عیلام، به قرینه‌ی «و اهل‌ عیلام‌ را به‌ حضور دشمنان‌ ایشان‌ و به‌ حضور آنانی‌ که‌ قصد جان‌ ایشان‌ دارند مشوّش‌ خواهم‌ ساخت‌. و خداوند می‌گوید که‌ بر ایشان‌ بلا یعنی‌ حدّت‌ خشم‌ خویش‌ را وارد خواهم‌ آورد و شمشیر را در عقب‌ ایشان‌ خواهم‌ فرستاد تا ایشان‌ را بالکلّ هلاک‌ سازم‌».[3]
پس آیه مورد استناد نمی‌تواند آنچه که مسیحیت تبشیری در رسانه‌ها بیان می‌کند را برساند چرا که هم منطقه‌ی عیلام همه‌ی ایران نیست و هم واقعه مربوط به قوم بنی‌اسرائیل است نه ایران امروزی و این نوع مانور دادن‌ها  و سرو صدای رسانه‌ای بیشتر به خاطر جذب مخاطب بیشتر است نه تلاش در ابلاغ حقیقت به مخاطب.

پی‌نوشت:

[1]. ارمیا 49 : 38
[2]. جهانگیرفر، میلاد، عیلام و عیلامیان در کتاب مقدس(مقاله)
[3]. ارمیا 49 : 37