متن مقاله
وهابی: شما شیعیان و صوفیان از اهل سنت، مشرک هستید؛ زیرا به آثار غیر الله تبرک می‌جویید.[1]
شیعه: چگونه می‌گویید تبرک شرک است، در حالی‌که قرآن در قضیه حضرت یعقوب می‌گوید: «اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا.[یوسف/93] یوسف به برادرانش گفت این پیراهن من را ببرید و بر روی چشمان پدر بیندازید تا او بینا شود.» آیا این تبرک به آثار نیست!؟
وهابی: این نوعی تبرک است، ولی چون در قرآن آمده است، فقط همین یک مورد را می‌پذیریم، ولی دیگر موارد را نمی‌توانیم بپذیرم و تبرکی که شما انجام می‌دهید و به ضریح معصومین متبرک می‌شوید، شرک است؛ زیرا برکت را فقط باید از خدا خواست از این‌رو طلب نفع و برکت از غیر خدا شرک است.[2]
شیعه: این نوع سخن گفتن از شما صحیح نیست. زیرا قرآن ملاک را به ما می‌دهد و قرار نیست که قرآن همه مصادیق را یکی پس از دیگری بیان کند. بلکه قرآن اصل کلی را بیان می‌کند و مجتهدان باید از آن اصل کلی فروع را نتیجه بگیرند. در این‌جا هم قرآن، اصل کلی جواز تبرک را بیان کرده است و با توجه به این مشروعیت تبرک، هر نوع تبرک دیگری به آثار اولیای الهی، جایز و مشروع است.
وهابی: اما علمای ما گفته‌اند، تبرکی که مسلمانان به آثار انبیای الهی انجام می‌دهند، شرک است.
شیعه: عالمان شما به پیروی از ابن تیمیه، بر خلاف عالمان مسلمان سخن گفته‌اند، زیرا عالمان بزرگ، تصریح کرده‌اند که تبرک به آثار انبیای الهی جایز است.

پی‌نوشت:

[1]. «فان ذلک من الشرک و من اعمال المشرکین.» مرکز العروه الوثقی، الجامع الفرید فی شرح کتاب التوحید، قاهره، دار ابن حزم، 1429ق، ج1، ص412.
[2]. همان، ج1، ص408