پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سرویس خبری جامعۀ بهائی در تاریخ 12 مهر 1397، از تشکیل «کرسی بهائی برای صلح» در دانشگاه مریلند خبر داد. این کرسی که در سال 1993 م تشکیل شده است، در آخرین نشست خود در تاریخ 20 سپتامبر 2018 م، به مسئله‌ی نژادپرستی ساختاری و ریشه‌های تعصب پرداخت.
خانم هدی محمودی مسئول این نشست، در بخشی از سخنان خود تصریح کرد: «آثار بهائی توضیح می‌دهند که تا زمانی که آمریکا پیشرفت‌های عمده‌ای در زمینه روابط نژادی و از بین بردن بی‌عدالتی‌های ساختاری انجام ندهد، کشور به ثبات، رفاه و خوشبختی دست نخواهد یافت».[1] آقای جباری ماهیری، سخنران دیگر این نشست نیز در بخشی از سخنرانی خود گفت: «پذیرش یگانگی نوع بشر به تنوع حقیقی اجازه‌ی شکوفایی می‌دهد».[2]
اما در بررسی اصل این نشست و اظهارات سخنرانان آن لازم است تا سه نکته را متذکر شویم:
اول: اصل برگزاری این نشست، به عنوان پیشگامیِ بهائیت برای زدودن تعصبات نژادی، با باور حقیقی پیشوایان بهائی در تضاد است. زیرا وقتی پیشوایان بهائی، نژاد سیاه آفریقایی را حیوان‌هایی در صورت انسان دانسته [3] و یا ترک‌زبانان را وحشی و لایق برخورد مضحک دانسته‌اند [4]، چگونه می‌توان از جانب آنان با نژادپرستی مبارزه کرد؟!
دوم: اگر طبق اظهارات آقای ماهیری، پذیرش یگانگی نوع بشر به تنوع حقیقی اجازه‌ی شکوفایی می‌دهد، پس با این حساب، پیشوایان بهائیتی که مخالفین چند میلیاردی خود را از دایره‌ی انسانیت خارج دانسته‌اند [5]، مانع تحقق شکوفایی نوع بشر هستند.
سوم: خانم محمودی مسئول برگزاری این کرسی، از لزوم تلاش آمریکا برای از بین بردن تبعیض ساختاری نژادی در این کشور سخن به میان آورد؛ این در حالیست که عبدالبهاء بیش از صد سال پیش در سفر خود به آمریکا، این کشور را پیشگام صلح و برقراری برابری نژادی معرفی کرده است: «اول اعلان حریتی که برای سیاه‌ها شد، از سفیدان اِمریک بود. چه محاربه و جانفشانی کردند تا سیاه‌ها را نجات دادند و بعد سرایت به جاهای دیگر کرد. سیاهان اِفریک در نهایت اسارت بودند، ولی نجات شما سبب شد که آن‌ها نیز، نجات یافتند. یعنی دول اروپا، اقتدا به آمریکایی‌ها کردند، آن بود که اعلان حرّیت عمومی شد به جهت شما. سفیدان آمریکا چنین همّتی نمودند. اگر این همّت نمی‌بود، این حرّیت عمومی اعلان نمی‌شد. پس شما باید بسیار ممنون سفیدان آمریکا باشید و سفیدان باید بسیار به شما مهربان گردند، تا در مراتب انسانی ترقی نمایید و به اتفاق کوشش نمایید تا شما نیز ترقی فوق‌العاده نمایید و با هم امتزاج تام یابید. مختصر این است: شما باید بسیار اظهار ممنونیت از سفیدان نمایید که سبب آزادی شما در آمریکا شدند!...».[6] با این حال، آیا اظهارات این سخنران بهائی، به نوعی اعتراف به دروغ و چاپلوسی عبدالبهاء در ادعای اعاده‌ی حقوق سیاهان به وسیله‌ی آمریکایی‌ها نیست؟!
بنابراین، آیا برگزاری چنین نشست‌هایی از جانب تشکیلات بهائی، چیزی جز شوی تبلیغاتی برای این فرقه است؟! آن هم تبلیغاتی که با باور پیشوایان بهائیت کاملاً در تضاد است.

پی‌نوشت:
[1]. به نقل از وبسایت بهائیان ایران.
[2]. همان.
[3]. ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، بی‌تا، ج 3، ص 48.
[4]. ر.ک: اسدالله فاضل مازندرانی، اسرارالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 2، ص 154.
[5]. ر.ک: حسینعلی نوری، بدیع (در جواب اسئله قاضی)، چاپ سنگی از روی نسخه خطی، کاتب: حرف الزاء، ربیع الاول، ص 140.
[6]. عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، 127 بدیع، ج 2، صص 42-41.