انسان تربیت شده در مکتب تفکر نوین نسبت به پدیده‌ها، رویدادها و پیامدها هیچ‌گونه قضاوتی نمی‌کند بلکه به اتفاقات پیرامونی خود نگرش خوش‌بینانه دارد؛ حتی بدی‌های دیگران را نیز هدیه‌ای الهی تلقی می‌کند: «ظالم و مظلومی وجود ندارد تمام رویدادهای زندگی بنابر دلایلی کامل و بی‌نقص روی می‌دهند. در جهان هیچ اشتباهی رخ نمی‌دهد. هیچ کس به سویت نمی‌آید مگر آن‌که هدیه‌ای را برای تو به ارمغان بیاورد.»[1]
خوب دیدن بدی‌ها، از بین بردن احساس گناه و پذیرش آن به عنوان بخشی از واقعیت و کمال شخصی، بخشیدن خدا یا شعور برتر به خاطر هر آن‌چه فکر می‌کنیم بد بوده و در زندگی ما پیش آمده، بخشی از نگرش خوش‌بینانه است.[2] اساسا این‌گونه مسائل می‌تواند منافع استکبار جهانی را در یک حاشیه امنیت قرار دهد و دست آن‌ها را برای انجام هر کاری باز بگذارد.

پی‌نوشت:

[1]. دوستی با خدا، والش، 1387، انتشارات حمیدا، ص 57.
[2]. نگاهی متفاوت به افکار نیل دونالد والش، حسن زاده، صهبای یقین، قم، ص 182.