متن مقاله
امروزه کشورهای عربی توسط اشخاصی دست نشانده از سوی آمریکا اداره می‌شوند. حاکمانی که برای حفظ تخت پادشاهی خود حاضر هستند تمام فرامین آمریکا و دول غربی را اجرا کنند. در این راستا حاکمان کشورهای عربی ارتباط خوبی با صهیونیست دارند، هر چند سالیان سال این ارتباط را مخفی می‌کردند و مخفیانه با اسرائیل در ارتباط بودند، ولی امروزه کار به جایی رسیده است که به ظاهر و در مقابل رسانه‌های جمعی، بر ارتباط خودشان با اسرائیل اذعان می‌کنند.
نتانیاهو در این باره می‌گوید: «اکنون هم‌سویی بین اسرائیل و دیگر کشورهای عربی به وجود آمده، که ۱۰ سال پیش غیر قابل تصور بود و من که تقریبا هم‌سن اسرائیل هستم، در عمرم هرگز چنین چیزی را پیش از این شاهد نبوده‌ام. این [هم‌سویی] ابتدا با داشتن دشمن مشترک، یعنی اسلام افراطی و داعش و موضع مشترک در قبال ایران شکل گرفت. منبع دیگر این هم‌سویی هم، خواست آن‌ها برای استفاده از توان اسرائیل در حوزه فناوری بود.»[1]
ابوبصیر طرطوسی یکی از مفتیان سلفی تکفیری نیز در رابطه با حاکمان ممالک عربی می‌گوید: حکومت‌های عربی منطقه به یک زندگی ذلیلانه در کنار کشورهای قدرتمند اجنبی راضی هستند. ممالک عربی در ظاهر به مشروعیت اسرائیل اعتراف نمی‌کنند، ولی در عمل سال‌های زیادی است که مشروعیت اسرائیل را پذیرفته‌اند و مانند سگ نگهبانی از مرزهای اسرائیل نگهبانی می‌کنند. آن‌ها راه هرگونه اقدامی علیه اسرائیل توسط مردم فلسطین را بسته‌اند و در حال حاضر و به صورت علنی با دولت صهیونیست یهودی همکاری می‌کنند.[2]
این تحلیل طرطوسی در رابطه با حاکمان عربی اگر چه درست و بر اساس واقعیت است، ولی همین تحلیل در رابطه با سلفیه تکفیری نیز وجود دارد؛ زیرا جریان‌های سلفی تکفیری در راستای منافع صهیونیست عمل می‌کنند. در واقع جریان‌هایی مثل القاعده که رهبری فکری آن را اشخاصی مثل ابوبصیر برعهده دارند نیز در جهت تجریه کشورهای اسلامی و امنیت اسرائیل عمل می‌کنند؛ چون باعث می‌شود که کشورهای اسلامی به جای مقابله با اسرائیل به مقابله با یکدیگر بپردازند و زیر ساخت کشورهای اسلامی از بین برود، چنان‌که در سوریه و عراق شاهد بودیم.

نویسنده: مجتبی محیطی

پی‌نوشت:

[1]. خبرگزاری مشرق، مقاله « نتانیاهو: 10 سال پیش فکر نمی کردم این قدر به اعراب نزدیک شویم»، تاریخ انتشار: 5 بهمن 1396. کد خبر: 825150.
[2]. ابوبصیر طرطوسی، مقاله «ایران و طموحاتها فی المنطقه»، سایت ابوبصیر، تاریخ انتشار: 23/12/2007. برای دیدن سند کلیک کنید.