متهم کردن شیعه به غلو با تحریف یک روایت

  • 1397/02/25 - 18:26
مسلمانان گوش به سخنان علمای خود دارند، و بدون تحقیق و تفحص، مطالب آنان را می‌پذیرند، لذا مذاهب مخالف خود را مورد هجمه قرار داده و با تهمت و افتراهای واهی و باطل خود برخی نسبتهای ناروا را می‌زنند، از جمله نسبت غلو را به شیعه می‌دهند و بر آن اصرار و پافشاری می‌کنند.

خلاصه مقاله
از آن‌جایی که علمای سلفی چه متقدم آنان و چه متاخر آنان در حقیقت پیش قراولان مذاهب خود هستند و مردمان عادی پیرو آنان، آن‌ها را ملاک و معیار برای مسائل اعتقادی و ... خود قرار می‌دهند، فلذا گوش به سخنان و حرف‌های ایشان می‌دهند، و برخی از ایشان هم آن‌چه که از گذشته به آن‌ها رسیده است را همان ملاک و معیار افکار خود قرار می‌دهند، بدون این‌که تحقیق و تفحصی داشته باشند، لذا مذاهب مخالف خود را مورد هجمه قرار داده و با تهمت و افتراهای واهی و باطل خود، برخی نسبت‌های ناروا را می‌زنند، از جمله نسبت غلو را به شیعه می‌دهند و بر آن اصرار و پافشاری هم می‌کنند.

متن مقاله
ابوالحسن رازحی از علمای معاصر سلفی است. او از منابع شیعه، روایتی را به صورت تقطیع شده، برای اثبات مدعای خود مبنی بر این‌که شیعیان در مورد امامان خود غلوّ می‌کنند، نقل کرده است، در حالی‌که سند آن روایت، صحیح و راوی آن امام صادق (علیه‌السلام) است. او در عنوان این روایت نوشته است: «تلقّی الامامیه الغلوّ فی اهل البیت من موسسهم عبدالله بن سبا» او ذیل این روایت نگفت که از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده و از کجای این روایت غلوّ فهمیده می‌شود و مقداری را هم درباره‌ی افضلیت پیامبر اکرم بر جهانیان است را بیان نمی‌کند و در دنباله‌ی این روایت شیعه را متهم کرده بر این‌که ایشان در مورد حضرت علی (علیه‌السلام) غلوّ می‌کنند، مبنی بر این‌که درجه‌ی او بالاتر و با منزلت‌تر از پیامبر ما محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.[1]
در پاسخ به این عالم و نویسنده معاصر سلفی، که از مکتب فریب‌کارانه بنی‌امیه و پیشوای فکری و گمراه خود ابن تیمیه و امثال او پیروی کرده و یاد گرفته که برای کوبیدن حقیقت از هیچ دروغ و افترا و تحریفی خودداری نکند، تا آن‌جا که حقیقت ذکر شده در حدیث را ذکر نکرد، تا این اتهام را به شیعه وارد کند.
او اولاً: روایت امام صادق را بدون ذکر نام نقل کننده‌ی آن، که امام صادق (علیه‌السلام) است با تقطیع نقل کرده... تا خواننده‌ی مطالب خود را فریب دهد و بقبولاند که شیعه به افضلیت پیامبر بر امامان خود قائل نیست، لذا می‌نویسد: آنان [شیعه]، ایشان را [امامان خود را] افضل از جدّشان می‌دانند و می‌گویند آنان ویژگی‌هایی دارند که هیچ کس آن را نداشته است. نه محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و نه جز او، از اولین و آخرین...[2]
ثانیاً: این روایت اصول کافی، عبارت مربوط به افضلیت پیامبر اکرم که در آن کتاب تقطیع کرده بود، این چنین آورده است: «و لمحمد الفضل علی جمیع من خلق الله.[3] محمد بر همه‌ی مخلوقات برتری دارد.»
رابعاً: آن‌چه این نویسنده معاصر به عنوان غلوّ شیعه درباره‌ی حضرت علی (علیه‌السلام) گفته است از این قرار است که: شیعه علی (علیه‌السلام) را از پیامبر ارفع و افضل می‌داند. که این از دروغ‌‌ها و افتراها و تحریفاتی است که او نسبت به شیعه داده و خوداری نکرده و حقیقت ذکر شده در حدیث را بیان نکرده و این از گناهان نابخشودنی او است.
خامساً: آن‌چه او از اصول کافی به عنوان غلوّ شیعه نقل کرده، برخی از آن‌ها به عنوان فضایل حضرت علی (علیه‌السلام) در منابع اهل سنت وجود دارد و برخی دیگر به عنوان علم امامان معصوم از کرامات و غیوبات است که ذکر شده و غلوّ نیست.

پی‌نوشت:

[1]. توضیح البنا عن موسس الشیعه عبدالله بن سبا، رازحی، دارالآثار، قاهره، مصر، (1438ق)، ص186.
[2]. همان، ص188
[3]. اصول کافی، شیخ کلینی، نشر جهان آرا، تهران، ایران، (1387ش)، کتاب الحجه، باب انّ الائمه هم ارکان الارض، ج1 ص196-197 حدیث 1.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.