پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از باورهای مسلمین، معراج پیغمبر است. معراج از ریشه عروج، به معنی بالا رفتن و متعالی شدن است که در آیات مختلفی از قرآن به آن تصریح شده است. از جمله آیات مختلف سوره اسراء و نیز آیات سوره نجم... به هر حال حکایت از این قرار بود که نبیّ اعظم، به امر الهی شبانه از مسجدالحرام در مکه به مسجدالاقصی در بیت المقدس (اورشلیم) راهی شدند. از کنار دیوار ندبه به قُدس وارد شده و از آن جا به آسمان بُرده شدند و از احوال اهل آسمان خبر یافتند و آن شب بود که بسیاری از ارکان شریعت اسلام برقرار شد. این نکته نیز گفتنی است که برخی از مسلمین بر این باورند که معراج پیغمبر، روحانی و برخی دیگر نیز آن را هم جسمانی و هم روحانی می‌دانند. لیکن چند سالی است که گروهی از باستانگرایان و آتئیست‌ها مدعی هستند که معراج محمد (صلی الله علیه و آله) برگرفته از معراج شخصی به نام ارداویراف بود و مسلمانان حکایت معراج را از داستان ارداویراف اخذ کردند...

در پاسخ به این جماعت باید بگوییم که برخی از باستانگرایان و تقریباً همه مُلحِدین عادت کرده‌اند هر احتمال ضعیف و هر امر نامربوطی را به عنوان یک امر حتمی و قطعی ارائه کنند. معراج پیغمبر ربطی به داستان‌ ارداویراف ندارد. به چند دلیل: اولاً ماجرای معراج در قرآن بیان شده و ساخته مسلمانان نیست که بگوییم از ارداویرافنامه کپی کرده‌اند. ثانیاً اردوایراف اصلاً به معراج نرفت. اجازه دهید داستان ارداویراف را بازگو کنم. پس از حمله اسکندر، ایمان مردم به دین و آیین زرتشتی ضعیف شد. پس موبدان زرتشتی گرد آمدند و از میان خود، یکی را که ویراز (ارتاک‌ویراز، یا همان ارداوبراف) نام داشت، برگزیدند و به او سه جام منگ (بنگ، حشیش) خوراندند. پس او به خوابی عمیق فرو رفت،[1] و در عالم خواب، بهشت و جهنم را دید و از این طریق، پس از مصرف بنگ، حقانیت دین زرتشتی را دریافت. وی پس از چند شبانه روز به هوش آمد و آنچه را که دیده بود، بازگو کرد و ‌‌گفته‌های او در کتابی به نام «ارداویراف‌نامه» ثبت و ضبط شده است. این در حالی است که در شریعت اسلام، استعمال مُسکِرات حرام است. پس چگونه ممکن است که معراج پیغمبر از توهّم ارداویراف اقتباس شده باشد؟

ثالثاً بسیاری از تعالیمی که در ارداویراف‌نامه آمده دقیقاً خلاف تعالیم اسلام است. مثلاً در ارداویراف‌نامه می‌خوانیم که وی به رسم دیانت زرتشتی با 7 خواهر خود رابطه جنسی داشت،[2] و نیز آمده کسانی که با مادر و خواهر خود رابطه جنسی داشته باشند، در بهشت خواهند بود. همچنین در این کتاب آمده که کشتن خرَفستَران (مورچه‌ها، قورباغه‌‌ها و لاک‌پشت‌ها و...) باعث آمرزش گناهان می‌شود. در حالیکه جمیع این آموزه‌ها در تضاد با تعالیم اسلام است. پس چگونه ممکن است که معراج پیامبر از داستان ارداویراف اخذ شده باشد؟

پی‌نوشت:

[1]. ارداویرافنامه، ترجمه رشید یاسمی، بند ۲، همچنین بنگرید به:
The book  of ArdaViraf, Chapter 2, Translated by Prof.‎‎ Martin Haug, of the University of Munich, revised from the MS.‎‎ of a Parsi priest Hoshangji.‎‎ From The Sacred Books and Early Literature of the East, Volume VII: Ancient Persia, ed.‎‎ Charles F.‎‎ Horne, Ph.D‎‎, copyright 1917.‎
فیلیپ ژینو، ارداویرافنامه، ترجمه و تحقیق ژاله آموزگار، تهران: انتشارات معین، انجمن ایران شناسی فرانسه در ایران، ۱۳۸۲.
[2]. ارداویرافنامه، بند 2، به قلم رشید یاسمی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ همچنین:
The book  of ArdaViraf, Chapter 2, Ibid.

نکته:

در آثار بزرگان علم و ادب پارسی، اشعار و اشاراتی نغز به داستان معراج پیامبر شده است که به تدریج ارائه خواهد شد. این حقیقتی است که فرهیختگان ایرانی در گذر تاریخ به روشنی بر آن تکیه کردند. حال اینکه چند نادانِ بی‌هویت ماجرای معراج را تکذیب کنند چه ارزشی دارد؟