پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– یکی از اعتقادات اصلی فرقه اهل حق باور به ظهور ذات حق در انسان‌ها است. بنا بر اندیشه اهل حق ذات حق یا جزئی از ذات حق در انسان ظهور و تجلی پیدا می‌کند و آن انسان به مقام "مظهریت ذات" می‌رسد و برای آن مظهر در کلام‌های یاری خطاب‌هایی مانند"ذات حق"،"ذات خدا"،"خالق" و مانند آنها استفاده می‌کنند، [بازشناسی آیین یارسان، ص 63] و حال‌آنکه این اندیشه در کلام امیر المؤمنین علی (علیه‌السلام) که اهل حق ایشان را اولین تجلی ذات الهی قلمداد می‌کنند، [آداب و ارکان یارسان، ص 237] نفی‌شده است. مولی‌الموحدین علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند:" آغاز دین، شناخت خداست، و شناخت راستین، حق باوری و دل بدو دادن است و باور کامل، پیرایش ذاتش از آلایشِ شرک است، و حقیقت توحید، اخلاص و زدودن ریا است و کمال اخلاص، بینش وحدت در ذات و صفات الهی است که هر صفتی خود شاهد جدایی با موصوف است و هر موصوفی فریادگر دوگانگی باصفت. پس آن‌که خدای سبحان را چنین به وصف آرد، همسنگ آدمیانش ساخته است، و آن‌کس که همتایی برای او بیند، ذات پاک الهی را دوگانه دیده است و دوگانگی در حکم تجزیه اوست و تجزیه خداوند یعنی نشناختن او و آن‌کس که خدای را درسویی بیند و بدو اشاره کند، او را محدود دیده و در شمار آفریدگان شمرده است. [نهج‌البلاغه، خطبه 1] حال باید از اهل حق پرسید شما چگونه خود را پیرو علی(علیه‌السلام) معرفی می‌کنید ولی خلاف سخنان ایشان، عمل می‌کنید؟

پی‌نوشت:
رستمی، منصور، بازشناسی آیین یارسان (اهل حق)، ج 1، چاپ اول، قم، رسالت یعقوبی، 1392، ص 63  
هاموش، آداب و ارکان یارسان، کرند غرب، 1388، ص 237