اتفاق اهل‌سنت با اجماع شیعه

  • 1397/01/01 - 21:40
نه تنها اجماع شیعه و عقیده‌ی مذهب شیعه بر آن است که حضرت مهدی از فرزندان امام حسن عسکری (علیه السّلام) که در سال 255 هجری به‌دنیا آمده و افراد زیادی نیز آن حضرت را زیارت کرده‌اند، بلکه بسیاری از علمای اهل سنت نیز در این موضوع با شیعه اتفاق نظر دارند. از باب نمونه سبط بن جوزی و دیگران به این موضوع اعتراف کردند.

نه تنها اجماع شیعه و عقیده‌ی مذهب شیعه بر آن است که حضرت مهدی از فرزندان امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) که در سال 255 هجری به‌دنیا آمده و افراد زیادی نیز آن حضرت را زیارت کرده‌اند، بلکه بسیاری از علمای اهل سنت نیز در این موضوع با شیعه اتفاق نظر دارند؛ که در این مقاله برآنیم تا به نام برخی از آن‌ها همراه با متن سخنانشان بپردازیم:

- ابوالفداء اسماعیل بن علی شافعی؛ که در رخدادهای تاریخ سال 254 هجری می‌گوید: «حسن عسکری پدر محمّد منتظر صاحب سرداب است. محمّد منتظر طبق رأی امامیه دوازدهمین امام است. از القاب او قائم، مهدی و حجت است... .»[1]

- علامه محمّد فرید و جدی می‌گوید: «ابوالقاسم محمّد بن حسن عسکری فرزند علی هادی، ... بنا بر اعتقاد امامیه، دوازدهمین امام از امامان و معروف به حجت است، ... شیعه معتقد است که او داخل سرداب پدرش شده و هنوز خارج نشده است... .»[2]

- سبط بن جوزی؛ وی در فصلی راجع به امام حجت، حضرت مهدی (علیه‌السّلام) می‌گوید: «محمّد بن حسن بن علی بن محمد... کنیه او ابو عبدالله و ابوالقاسم است و او جانشین و حجت، صاحب الزمان و قائم و منتظر است... .»[3]

- عارف عبدالوهاب شعرانی حنفی، وی از برخی عرفا نقل می‌کند: «در آخرالزمان امید خروج مهدی است. او از اولاد امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) است. ولادت او نیمه شعبان سال 255 هجری اتفاق افتاد. او تا به حال زنده است تا این‌که با حضرت عیسی (علیه‌السّلام) اجتماع کنند. عمرش تا این زمان 706 سال است. این چنین شیخ حسن عراقی به من خبر داد... .»[4]

- محی الدین بن عربی، او می‌گوید: «بدانید که خروج مهدی حتمی است. خروج نمی‌کند تا زمین پر از جور و ظلم شده باشد؛ آن‌گاه آن را پر از عدل و داد خواهد کرد، ... او از عترت رسول خدا و از فرزندان فاطمه است. جدش حسین بن علی بن ابی‌طالب و پدرش حسن عسکری فرزند امام علیّ نقی ... است، هم‌نام رسول خداوند است. مسلمانان با او بین رکن و مقام بیعت می‌کنند... .»[5]

پی‌نوشت:

[1]. ابو الفداء اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، معروف به تاریخ ابوالفداء، بیروت، دار الکتب العملیه، ج 1، ص 361.
[2]. بستانی، دائرة المعارف، بیروت، دارالمعرفه، ج 6، ص 439.
[3]. سبط بن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 118.
[4]. عبد الوهاب بن احمد بن علی شعرانی، الیواقیت و الجواهر، بیروت، دار احیاء تراث العربی، ج 2، ص 127.
[5]. محی الدین عربی، فتوحات مکیه، باب 366.

بازنشر

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.