زیارت قبور؛ امری جائز

  • 1396/11/23 - 14:34
آیات قرآن دستاویزی برای اهداف ناشایست وهابیت شده است. از جمله‌ی این آیات، آیه 194 سوره اعراف است که وهابیت با استناد به آن، مسلمانان را از حوزه یکتاپرستی خارج کرده و در حوزه کفار وارد کرده‌اند. این در حالی است که این دیدگاه از سوی علمای اهل سنت طرد شده است.

مبلغان وهابی اگرچه ظاهرا به دنبال توحید و یکتاورزی هستند و خود را پیروان راستین آیات توحیدی می‌دانند، اما در واقع به آیات الهی پشت کرده و آن‌ها را طرد کرده‌اند. برای نمونه به آیه 194 سوره اعراف اشاره می‌شود که خداوند در آن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ عِبادٌ أَمْثالُکُمْ [اعراف/194] آنهائى را که غیر از خدا مى‌خوانید (و پرستش مى کنید)، بندگانى همچون خود شما هستند». این آیه در راستای ترغیب پرستش خداوند، امر به انحصار ستایش برای الله سبحانه تعالی داشته و با اصطلاح «من دون الله» بر آن تاکید می کند. وهابیان نیز با سوءاستفاده از همین اصطلاح، اهداف خود را دنبال کرده و مسلمانانی که به زیارت قبور رفته و از آنان طلب حاجت می‌کنند را، مشرک می‌خوانند. چرا که آنان معتقدند، طلبیدن از اصحاب قبور، خواندن من دون الله است و خواننده یکتاپرست نیست.
این در حالی است که اهل سنت در تقابل با وهابیت شان نزول این آیه را درباره مشرکان صدر اسلام می‌دانند. طبری که مورد توجه ابن‌تیمیه (نظریه پرداز وهابیت) و وهابیون است به صراحت این آیه در شان مشرکان می‌داند.[1] ابن‌کثیر این آیه را در رد مشرکانی می‌داند که بت ها را پرستش می‌کردند.[2]
افزون بر این مطالب، نگاه دقیق به آیات قرآن نیز دیدگاه علمای اهل‌سنت را تقویت می‌بخشد. آیه بعد از آیه مورد بحث به صراحت به بت‌ها اشاره دارد که با بینش سطحی به آن می‌توان دست پیدا کرد. خداوند در این آیه می‌فرماید: «أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَیْد یَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ آذانٌ یَسْمَعُونَ بِها [اعراف/195] آیا (آنها حداقل همانند خود شما) پاهائى دارند که با آن راه بروند؟! یا دست هائى دارند که با آن چیزى را بگیرند و کارى انجام دهند)؟! یا چشمانى دارند که با آن ببینند؟! یا گوش‌هائى دارند که با آن بشنوند؟!]. به صورت واضح آیه خصوصیات بت‌ها را بازگو می‌کند که بنابر مبنای ظاهرگرایی (حمل آیات قرآن بر معنای ظاهری آن) وهابیت قابل حمل بر مردگان نیست.

پی‌نوشت:
[1]. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفه، 1412ق، ج 13, ص 321.
[2]. ابن کثیر، محمد، تفسیر القرآن العظیم، بیروت، دار الفکر، بی‌تا، ج 3، ص 487.

تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.