پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- درحالی که برخی از مخالفان عرفان سعی می‌کنند رابطه علمای هم‌ عصرِ آیت الله سید علی قاضی طباطبایی(ره) را با ایشان گل‌آلود جلوه دهند و اصل ماجرا را وارونه جلوه‌نمایی کنند، بزرگانی چون آیت الله سید موسی زنجانی (حفظه الله) درباره رابطه آیت الله العظمی خویی با آیت الله قاضی اینگونه می‌فرماید: «زمانی که مرحوم آقای خوئی با آقای قاضی ارتباط داشته و مشغول سلوک بوده، از قول آقای خویی نقل شده است که من آن وقت تسبیح موجودات را حس کردم، حتی گربه‌ای از یک طرف دیوار به آن طرف دیوار پرید، پرش گربه هم تسبیح می‌کرد. پرش که خودش یک چیزی است، خود آن پرش هم تسبیح می‌کرد! و می‌گفته که تمام دوره عمر ما را هم سیر داده بودند، حتی بعد از وفاتش را هم دیده بود. خلاصه در این عوالم بود. سید علی خلخالی می‌گفت که من آقای خوئی را از این مسیر برگرداندم. گفت: چون دیدم برای فقاهت خیلی مستعد است،‌ به پدرش نامه نوشتم و گفتم:‌ شما به گونه‌ای که نداند از جایی تحریک شده است، ادامه این جور کارها را تحریم کنید. می‌گفت که پدرش هم نامه نوشت: غیر از فقه و اصول وارد شدن در اشتغال‌های دیگر را بر شما حرام می‌کنم. ایشان هم شبهه شرعی کرد و دیگر سلوک را تعقیب نکرد. این را از آسید علی آقا خلخالی شنیدم  جریان سیر دادن تمام عمر را خیلی‌ها نقل کردند. یکی-دو نفر نبودند که من ضبطش کنم. الآن اگر از این آقایان نجفی‌ها که آقای خوئی را درک کردند یا شاگردش بودند بپرسید، این را می‌دانند و ممکن است مستقیم شنیده باشند.»[جرعه‌ای از دریا، ج ۱، ص ۶۱۶] بنابراین سیاه‌نمایی مخالفان عرفان اسلامی چیزی جز مغالطه و جعل حکایات واقعی نیست. زیرا نقل کننده این جریان یکی از مراجع عظام تقلید شیعه هستند که به تیزبینی و دقت در نقل بسیار دقیق و محتاط هستند. مگر آنکه مخالفان بخواهند برای رسیدن به اهداف شوم خود، سخن این مرجع بزرگ را همچون سخنان بی اساس خود به تاویل ببرند.

پی‌نوشت:
شبیری زنجانی سیدموسی، جرعه‌ای از دریا، موسسه کتاب‌شناسی شیعه، قم، 1394،  ج ۱، ص ۶۱۶