یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در موضوع شهادت حضرت فاطمه زهرا (علیها السّلام) وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که می‌گویند: «طبق روایات شیعیان، حضرت زهرا ـ رضی الله عنها ـ پس از بازگشت از مسجد و ایراد خطبه در آن جا به علی ـ رضی الله عنه ـ عتاب نمود که شما مانند جنین، در خانه نشسته‌ای و آنها حق من و تو را غصب کردند. مگر شما شیعیان معتقد نیستید که فاطمه زهرا معصوم است، آیا یک معصوم با معصوم دیگر دعوا می‌کند؟.»[1]

در پاسخ می‌گوییم: حضرت صدیقه طاهره (علیها السّلام) در حقیقت با این جملات در صدد روشن ساختن برخی حقایق تاریخی است تا بدین‌وسیله آنها در تاریخ ثبت گردیده و در برابر دیدگان آیندگان قرار گیرد. حضرت زهرا (علیها السّلام) در این سخن، خطاب به حضرت امیر (علیه السّلام) عرضه می‌دارد: «هذا ابن أبی قحافة یبتزنی نحیلة أبی و بلغة  ابنیّ؛ ابوبکر، هدیه پدرم و وسیله زندگی ساده فرزندانم را از من ربوده است.»[2] در این جمله، در واقع حضرت به سه نکته اساسی اشاره فرموده‌اند:

- تعبیر «نحیلة أبی» اثبات می‌کند که فدک هدیه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت بوده که علمای بزرگ اهل‌سنت همانند طبری و ذهبی نیز با صراحت گفته‌اند: فدک ملک شخصی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و به فاطمه (علیها السّلام) هدیه نمود: «خیبر متعلق به همه مسلمانان بود، ولی فدک مخصوص رسول خدا بود؛ چرا که با لشگرکشی فتح نشد.»[3] جلال الدین سیوطی می‌نویسد: «بزّار، ابویعلی، ابن ابی حاتم و ابن مردویه از ابو سعید خدری نقل کرده‌اند: وقتی آیه «وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا [اسراء/26] حق خویشاوندان و مسکینان و در راه ماندگان را ادا کن و هیچ اسرافکاری مکن» نازل شد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فاطمه را صدا زد و فدک را به وی بخشید.» [4]

- تعبیر «وبلغة ابنیّ» نشانگر آن است که فدک تنها محل درآمد خانواده صدیقیه طاهره (علیها السّلام) هست که امیرمؤمنان (علیه السّلام) نیز در نامه‌ای که به عثمان بن حنیف نوشته، می‌فرماید: «آری از آنچه آسمان بر آن سایه افکنده، «فدک» در دست ما بود که مردمی بر آن حرص ورزیده و مردمی دیگر سخاوتمندانه از آن چشم پوشیدند.»[5]

- تعبیر «هذا ابن أبی قحافة یبتزّنی» دلالت می‌کند که ابوبکر حقوق مسلّم فاطمه (علیها السّلام) را غصب کرده است. یاقوت حموی در معجم البلدان پس از نقل جغرافیای فدک می‌نویسد: «این فدک همان است که حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمود: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را به من بخشید.»[6]

پی‌نوشت:

[1]. «فلمّا استقرّت بها الدّار، قالت لأمیر المؤمنین (علیها السّلام) یا ابن أبی طالب علیک السّلام! اشتملت شملة الجنین، وقعدت حجرة الظّنین... .» الاحتجاج، طبرسی، دار النعمان للطباعة و النشر، نجف الأشرف، ج 1، ص 145.
[2]. لاحتجاج، طبرسی، دار النعمان للطباعة و النشر، نجف الأشرف، ج 1، ص 145.
[3]. «فکانت خیبر فیئا للمسلمین و کانت فدک خالصة لرسول الله لأنّهم لم یجلبوا علیها بخیل و لا رکاب.» تاریخ طبری، طبری، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 2، ص 138.
[4]. «و أخرج البزّار و أو یعلی و إبن أبی حاتم و إبن مردویه عن أبی سعید الخدریّ قال: لمّا نزلت هذه الآیة «وآت ذا القربی حقّه» دعا رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فاطمة فاعطاها فدک.» الدر المنثور، سیوطی، دارالفکر، بیروت، ج 5، ص 273.
[5]. «بلی کانت فی أیدینا فدک من کلّ ما أظلّته السّماء فشحّت علیها نفوس قوم و سخت عنها نفوس قوم آخرین و نعم الحکم الله.» التذکرة الحمدونیة، ابن حمدون، بیروت، ج 1، ص 99.
[6]. «و هی الّتی قالت فاطمة رضی الله عنها: إنّ رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) نحلنیها.» معجم البلدان، ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله الحموی، دارالفکر، بیروت، ج 4ف ص 238.