آیا گناه شیعیان بر عهده‌ی اهل‌بیت (ع) است؟!

  • 1396/10/26 - 22:23
شیخ احمد احسایی در شرح زیارت جامعه‌ی کبیره خود، گناه شیعیان را حقیقتاً بر عهده‌ی معصومین (علیهم السلام) دانسته و به توجیه آیه‌ی قرآن در رد ادعای خود پرداخته است. این در حالیست که: 1. لازمه‌ی این حرف، نسبت دادن گناه به اهل‌بیت (علیهم السلام) است 2. گناه، حاصل عمل اختیاری هر انسان است و جز خود گناه‌کار کسی مقصّر نیست.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیشوای مسلک شیخیه (شیخ احمد احسایی) در شرح زیارت جامعه‌ی کبیره خود، گناه شیعیان را حقیقتاً بر عهده‌ی معصومین (علیهم السلام) دانسته و به توجیه آیه‌ی قرآن در رد ادعای خود پرداخته است. همچنان که وی گفته است: «و قَد دَلَّ الدلیل علی أن شیعَتهم مِن فاضل طینتهم...[1] دلیل اقامه شده است که شیعه از اضافی طینت ائمه (علیهم السلام) هستند. پس اعمال شیعه از آن‌ها و برای آن‌هاست. لذا گناهان شیعه بر عهده‌ی آن‌هاست و آیه‌ی قرآن که می‌فرماید: «کسی بار گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد»[2] با این مطلب ناسازگار نیست؛ چون گناه شیعه بر آن‌هاست. زیرا شیعه از ائمه (علیهم السلام) هستند و صفت ائمه (علیهم السلام) هستند و اعمال، صفات عمل‌کنندگان است و صفت یک صفت، در واقع، همان صفت حساب می‌شود (یعنی گناهان صفت شیعه است و شیعیان هم صفت ائمه (علیهم السلام) هستند. پس صفت شیعیان، صفت ائمه (علیهم السلام) و گناه آنان، گناه ائمه اطهار (علیهم السلام) است)».
اما لازم است بدانیم این ادعای شیخ احمد احسایی به دلایل زیر باطل است:
اولاً: لازمه‌ی این حرف، نسبت دادن گناه به اهل‌بیت (علیهم السلام) و توهین به ایشان است. در حالی که صریح قرآن، هرگونه رجس را از ایشان به دور می‌داند: «... إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا [احزاب/33]؛ خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل‌بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد».
ثانیاً: اگر گناه شیعیان بر عهده‌ی اهل‌بیت (علیهم السلام) است، پس چرا شیعیان گناه‌کار در قبر و قیامت عذاب می‌شوند؟! آیا پذیرش ادعای شیخ احسایی، در نهایت به اباحه‌گری و ترویج گناه نمی‌انجامد؟!
ثالثاً: اگرچه شیعیان از فاضل طینت اهل‌بیت (علیهم السلام) هستند؛ ولی گناه، حاصل عمل اختیاری هر انسان است و جز خود گناه‌کار کسی مقصّر نیست. تا جایی که حتی شیطان هم در قیامت، گناهِ گناه‌کاران را بر عهده نمی‌گیرد: «... فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ [ابراهیم/22]؛ (شیطان گفت:) پس مرا ملامت نكنيد و خود را ملامت كنيد. من فريادرس شما نيستم و شما هم فريادرس من نيستيد. من به آن‌چه پيش از اين مرا (در كار خدا) شريک مى‌دانستيد كافرم. آرى! ستمكاران عذابى پردرد خواهند داشت».

پی‌نوشت:

[1]. شیخ احمد احسایی، شرح زیارت جامعه کبیره، کرمان: چاپخانه سعادت، 1356 ش، ج 1، ص 145.
[2]. «... وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ... [انعام/164]؛ و هیچ گنهکاری گناه دیگری را متحمّل نمی‌شود».

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.