گاه می‌شود که به واسطه اشتباه یک فرد و یا یک گروه لطمات جبران ناپذیری به جامعه و آحاد مردم وارد می‌آید که مسئولیت صدمات وارده بر عهده مسببین آن عمل نابخردانه خواهد بود. حال اگر این اشتباه و سهل انگاری و یا اعمال سلیقه فردی در مورد امور دینی باشد قضیه شکل جدی‌تری به خود می‌گیر چرا که مسئله تنها به دنیا و افراد یک عصر مربوط نمی‌شود و به نتیجه اعمال و یا محرومیت از رسیدن به کمال را نیز در پی خواهد داشت.
بعد از رحلت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) عده‌ای از صحابه به خاطر اغراض شخصی آنچنان در منع نقل حدیث از جانب رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) تعصب به خرج دادند که حسن بصری در این خصوص می‌گوید: «اگر اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سر از قبر بردارند از آنچه میان شما عمل می‌شود جز قبله‌ای که به سوی آن نماز می‌گذارید چیزی از اعمال شما را نمی‌شناسند» [1]
اگر اهل سنت (که این روایت را نقل می‌کنند) چنین ادعایی را صحیح بدانند بر اینکه تنها باقیمانده از اسلام فقط قبله‌ای ست که به طرف آن نماز خوانده می‌شود مصیبت بس عظمایی است که دامنگیر ایشان شده است و حال باید پرسید چه کسی مسئول این‌همه کج‌روی و ورود بدعت‌ها در دین است؟

پی‌نوشت:
[1]. النمری، جامع بیان العلم و فضله، دار الکتب العمیه، بیروت1398، ج2، ص200