پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عده‌ای همچون سرکردگان بهائیت، سعی دارند تا حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) را به عنوان اسطوره‌ای خیالی معرفی کنند؛ اما حقیقت آن است که وجود محمّد بن الحسن العسکری (علیه السلام)، حقیقتی غیرقابل انکار است که دلایلی واضح از وجود ایشان حکایت دارد.
چرا که صدها روایت از پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) نقل شده و همگی بر تعیین حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) دلالت دارند که او از اهل‌بیت و از فرزندان حضرت فاطمه (علیها السلام)، بلکه نُهمین فرزند امام حسین (علیه السلام) است. همچنان که پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «یا بن مسعود علی بن ابی طالب امامکم بعدی و خلیفتی...[1] رسول خدا به ابن مسعود فرمودند: علی بن ابی طالب بعد از من امام شما و جانشین من بر شماست. پس هنگامی که مدت عمر او گذشت، فرزندم حسن بعد از او امام شما و جانشین من بر شماست. پس هنگامی که عمر او به پایان رسید، پس فرزندم حسین امام شما و جانشین من بر شماست. سپس نُه تن از فرزندان حسین، یکی پس از دیگری می‌آیند رهبران شما و جانشینان من بر شما هستند و نُهمین آن‌ها قیام کننده (قائم) اُمّت من است».
همچنین سلسله‌ای از روایات، جانشینان پیامبر اسلام را دوازده تن برمی‌شمارد که تمام این احادیث، فکر و عقیده‌ی حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را در امام دوازدهم و فرزند بلافصل امام حسن عسکری (علیه السلام) مشخص می‌سازد.[2]
بنابراین اعتقاد به مهدی موعود، حکایت از حقیقت خارجی و نه اسطوره‌ای ذهنی دارد؛ عقیده‌ای که برآمده از وعده‌ی قرآن و معصومین (علیهم السلام) است.

پی‌نوشت:

[1]. محمدباقر صدر، بحوث حول المهدی، بیروت: دارالتعارف للمطبوعات، چاپ دوم، 1979 م، ج 1، ص 261.
[2]. ر.ک: همان، ص 259-258.