پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– بزرگان و مسندنشینان خاندان‌های یازده‌گانه اهل حق به "سید" مشهور هستند. اما در اینکه منظور از "سید" چیست؛ در میان صاحب‌نظران فرقه اهل‌حق نظرهای مختلف و متناقضی وجود دارد که تناقض‌گوئی را در این فرقه نمایان می‌کند. برخی از بزرگان این فرقه در صدد اثبات سیادت "نسبی" همه سادات خاندان‌های اهل حق‌اند. و معتقد هستند که مسند نشینان خاندان‌های اولیه اهل حق همه از فرزندان سلطان اسحاق هستند و خود سلطان اسحاق نیز از ساداتی است که نسبش به امام موسی کاظم (علیه‌السلام) می‌رسد.[مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، ص 657] اما نویسنده‌ای دیگر از اهل حق تنها سادات سه خاندان: شاه ابراهیمی، حیدری و آتش بیگی را سید نسبی دانسته و سیادت سادات سایر خاندان‌ها را "نیابتی" به معنای "بزرگ و محل رجوع" می‌داند.[تاریخ خاندان‌های حقیقت، ص 17] اما نورعلی الهی بنیان‌گذار جریان "مکتب" در این فرقه ضمن حمله شدید به سادات اهل حق منکر سیادت نسبی همه سادات اهل حق شده است و می‌گوید: "سیادت سادات اهل حق روی نسب نبوده است و از امر سلطان بوده که یک شخص عادی را گرفته و فرموده است تو سیدی."[آثار الحق،ج 1،ص 493، گفتار 1571]

پی‌نوشت:
افضلی، قاسم، مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، تهران، شهید سید سعید محبتی، 1382، ص 657   
الهی، نورعلی، آثار الحق، ج 1، چاپ چهارم، تهران، جیحون، 1373، ص 493  
سلطانی، محمدعلی، تاریخ خاندان‌های حقیقت و مشاهیر متأخر اهل حق در کرمانشاه، چاپ دوم، تهران، سُها،1381، ص 17