شاه ولی الله دهلوی در سال 1114 قمری در هند به‌دنیا آمد. وی در سال 1143 قمری به حجاز رفت و چهارده ماه نزد اساتید مکه و مدینه با افکار ابن تیمیه آشنا گردید. وی از زمانی که به حجاز رفت، تحت تأثیر افکار ابن تیمیه قرار گرفت و به همین جهت توجه به مشایخ و اولیاء الهی را مورد نقد قرار داد. وی هم‌چنین اجتهاد گرایی را احیا کرد و در مسئله شفاعت و توسل و استغاثه به تفکرات ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب بسیار نزدیک شد و این موارد را شرک دانست. وی نسبت به شیعیان بدبین و بسیار سخت‌گیر بود، ولی نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت ارادت خاصی داشت. به این ترتیب، شاه ولی‌الله اولین کسی بود که افکار سلفی را به هند وارد کرد.[درآمدی بر پراکندگی سلفی‌گری، ص40-41] اهل سنت ایران خصوصا حنفیه نیز تحت تأثیر تفکرات شاه ولی الله هستند. به همین جهت برخی از افکار سلفیه نیز در جنوب شرقی ایران رونق گرفته است.

پی‌نوشت:

فرمانیان مهدی، در آمدی بر پراکندگی سلفی گری و وهابیت در جهان، موسسه مطالعات بنیان دینی، انتشارات رهپویان اندیشه، ص40-41