پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اعتقادات بزرگان مسیحی، این است که آنها برای اثبات برخی از بدعت‌هایشان، مثل کنار گذاشتن احکام شرعی، قائلند به اینکه به خاطر عظمت گناه حضرت آدم و حوا (علیهما السلام)  و نابخشودنی بودن آن، خدا جسم شده و به شکل یک انسان درآمده است و بر روی صلیب زجر کشیده تا گناه ما بخشیده شود!! صرف نظر از غیر عقلانی بودن این ادعا که خدای نامحدود، محدود شود، سؤال ما از آنها این است که آیا گناه فریب خوردن حضرت آدم و حوا (علیهما السلام) از شیطان و خوردن از میوه‌ی درخت، سنگین‌تر و زشت‌تر از گناه داود نبی است که طبق نوشته‌ی کتاب مقدستان، با زن همسایه‌ی خود که شوهردار نیز بود، زِنا کرد و نقشه کشته شدن شوهرش را کشید؟!![ر.ک: ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، دوم سموئیل، 11: 2-16]
جالب اینجاست که بزرگان مسیحیت، از کنار این گناه بزرگ داود به راحتی عبور می‌کنند ولی اشتباه آدم و حوا (علیهما السلام) را آنقدر بزرگ جلوه می‌دهند تا جایی که برای بخشیده شدن آن، خدا را به زمین می‌کشند و او را به شکل بشر که محدود، ضعیف و نیازمندِ به غیرِ خود است، در می‌آورند!!!