پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مدتی است که بزرگان مسیحی، گذشته تاریک و خشونت‌بار خود را فراموش کرده و از ترفند جدید «محبت» برای فریب و جذب افراد به آیین خود استفاده می‌کنند. آنها با نادیده گرفتن جنایات مسیحیان در جنگ‌های صلیبی، شکنجه‌های غیر قابل تحمل و به دور از انسانیت، سوزاندن دانشمندانی که برخلاف نظر کتاب مقدس، ثابت کردند این زمین است که به دور خورشید می‌گردد و نه خورشید به دور زمین، مطالب خشن و غیر عقلانی کتاب مقدس و ... اینبار و در جامعه امروز، وقتی استفاده از ابزار خشونت را ناکار آمد دیدند، از این طرف بام افتاده و به یک محبت افراطی روی آورده‌ و دین خود را خالی از هرگونه خشونت و حتی مجازات جلوه می‌دهند؛ در صورتی که این بدیهی است که برای داشتن یک جامعه سالم، هم به نیروی بازدارنده نیاز است و هم به یک نیروی مشوّق. در هر جامعه‌ای افردی وجود دارند که اگر شما عسل در دهان آنها بگذاری، دست شما را گاز می‌گیرند؛ نمونۀ آن، زندانیانی هستند که وقتی به آنها محبت بیجا کرده و آزادشان می‌کنی، دوباره به جنایات خود ادامه داده و انسان دیگری را به قتل رسانده، به دختر بچۀ دیگری تجاوز کرده، خانوادۀ دیگری را عزادار کرده و ... . طبیعی است که چنین محبتی، ظلم و خیانت است به دیگران.