پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عرفان کیهانی مکتبی انسان محور است که به جهان و انسان نگاهی متفاوت دارد، راه رهایی انسان از گرفتاری را در وحدت جمعی در سـایه شـعور کیهانی تعریف می‌کنـد و فرادرمانی را سـلوك معنوی به شـمار می‌آورد. شـناخت خـدا و عشق به او و عبادت او را ناممکن می‌داند و روح‌القدس یا شعور کیهانی را تنها واسطه بین خدا و انسان و مایه وحدت جامعه انسانی تلقی می‌کند. طاهری تعبیرات مختلفی از شعور کیهانی را مطرح می‌کند. مانند: شبکه شـعورکیهـانی، هوشـمندی حاکم بر جهان هستی، هوشـمندی کیهانی، شـعور و آگاهی خداونـد، شـعور الهی، روح القـدس، جبرئیـل، با این‌حال، معرفی این اتصال را با نام دیگری غیر از شـبکه شـعور کیهانی و یا شـعور الهی برای دیگران مجاز نمی‌داند و باعث انحراف می‌شمارد.(عرفان کیهانی، ص 90) روشن است که ما در نگاه اول به تعبیرات فوق، ناسازگاری شدیـدی را در هماهنگی بین این تعبیرات می‌یابیم! اگر بخواهیم همه این تعبیرات را بپذیریم معلوم نخواهد شد که حقیقت شعور کیهانی چیست؟(بانک جامع جنبش‌های نوظهور، ص 940)

پی‌نوشت:
محمدعلی طاهری، عرفان کیهانی(حلقه)، اندیشه ماندگار، 1384.
بانک جامع جنبش‌های نوظهور، موسسه‌ی قائمیه، اصفهان، 1385.