اسحاق بن ابراهیم حنظلی می‌گوید: «در فضل و منقبت معاویه هیچ حدیث صحیحی وجود ندارد.»(اللآلىء المصنوعة، ج1، ص388) هم‌چنین عجلونی در کتابش همین را گفته است.(كشف الخفا، ج2، ص516) ابن حجر عسقلانی هم اعتراف نموده است که جاهلان از راویان اهل سنت برای معاویه حدیث می‌ساختند، «جاهلان اهل سنت برای مقابله با فضایل اهل بیت، برای معاويه، هم‌چنین ابوبكر و عمر احاديث جعلی ساختند.»(لسان المیزان، ج1، ص207)
سیوطی و ابن حجر مکی نیز چنین نقل می‌کنند: «عبدالله بن احمد می‌گوید: از پدرم (احمد بن حنبل) در مورد علی (علیه السلام) و معاویه پرسیدم. او گفت: بدان‌که على دشمنان بسیار دارد و هر چه دشمنانش خواستند در او عیبى بیابند، موفق نشدند. پس دور کسى جمع شدند که با او محاربه و جنگ کرده، او را در حیله و مکر بر علیه على تحریک نمودند.»(تاریخ الخلفا، ج1، ص152 و الصواعق المحرقة، ج2، ص374) لذا دشمنان امیرالمؤمنین  برای دشمنی با ایشان در فضیلت معاویه روایت ساختند.

پی‌نوشت:

«قَالَ الْحَاكِم سمعتُ أَبَا الْعَبَّاس مُحَمَّد بْن يَعْقُوب بْن يُوسُف يَقُولُ سمعتُ أبي يَقُولُ سمعتُ إِسْحَاق بْن إِبْرَاهِيم الْحَنْظَلِي يَقُولُ: لَا يَصح فِي فضل مُعَاويَة حَدِيث.» اللآلىء المصنوعة في الأحاديث الموضوعة، سيوطی، دارالكتب العلمية، بيروت، 1417 هـ، ج1، ص388.
«وباب فضائل معاویة لیس فیه حدیث صحیح‏.» كشف الخفاء ومزیل الإلباس، عجلونی، المكتبة العصریة، ج2، ص516.
«وعارضهم جهلة أهل السنة بفضائل معاوية بل وبفضائل الشيخين.» لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، دار البشائر الإسلامية، ج1، ص207.
«وأخرج السلفی فی الطیوریات عن عبد الله بن أحمد بن حنبل قال: سألت أبی عن علی ومعاویة، فقال: اعلم أن علیًّا كان كثیر الأعداء، ففتش له أعداؤه عیبًا فلم یجدوا فجاءوا إلى رجل قد حاربه وقاتله فأطروه كیادًا منهم له.» تاریخ الخلفاء، سیوطی، ج1، ص152 و الصواعق المحرقة، ابن حجر هیتمی، مؤسسة الرسالة، لبنان، 1417هـ، ج2، ص374.