چهار صحابه جلیل القدر پیامبر یعنی سلمان، ابوذر، عمار یاسر، و مقداد هرگز با خلافت ابوبکر، عمر بن خطاب، عثمان کنار نیامدند و حضرت علی (علیه السلام) را خلیفه و جانشین بلافصل رسول خدا می‌دانستند و عمل قبیح سه خلیفه را غصب مسلّم می‌دانستند و این حرکت را موجب انحراف امت اسلام معرفی می‌کردند.
مقداد در سخنی با مسلمانان فریاد می‌زند: «بسیار تعجب می‌کنم از کار قریش که چگونه خلافت را از اهل بیت پیامبرشان گرفتند در حالی‌که در آن اولین مومن - امام علی - است.»(تاریخ یعقوبی، ج2 ص114) سلمان فارسی در هنگام غصب خلافت به مسلمین می‌گفت: «می‌بینم که علی (علیه السلام) در میان شما است، ولی شما دست به دامان او نمی‌زنید، قسم به آن‌که جانم در ید قدرت اوست، جز علی بن ابی‌طالب هیچ‌کس شما را نمی‌تواند از اسرار پیامبر گرامی‌تان آگاه سازد...»(انساب الاشراف، ج2 ص183) ابوذر غفاری به مردم می‌گفت: «به کم قناعت کردید و قرابت پیامبر را رها کردید، اگر خلافت را در اهل بیت پیامبرتان قرار می‌دادید، هرگز دو نفر هم اختلاف نمی‌کردید.» (شرح نهج البلاغه، ج6 ص5) و عمار یاسر هم در مناسبت‌های مختلف به همراه، مقداد و دیگران در زمان عثمان به او معترض بودند و به خاطر اعمال ظالمانه و قبیحش عثمان را از خدا می‌ترساندند، ...(مروج الذهب، ج1ص435)

پی‌نوشت:

«... واعجبا به قریش و دفعهم هذا الامر عن اهل بیت نبیهم و فیهم اول المومنین و...» تاریخ یعقوبی، یعقوبی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ج2 ص114.
انساب الاشراف، بلاذری، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ج2 ص183.
«اصبتم قناعة و ترکتم قرابة لو جعلتم هذا الامر فی اهل بیت نبیّکم ما اختلف علیکم اثنانشرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج6 ص5.
مروج الذهب، دارالهجره، قم، ایران ،ج1 ص435.