پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اشو دررشته‌ی فلسفه فارغ‌التحصیل شد و شروع به تدریس فلسفه کرد. سپس به امریکا سفرکرد. مکتب او یکی پرمخاطب‌ترین فرقه‌های نوظهور معاصر بود. وی در سال 1985 به دلیل فساد اخلاقی از آمریکا اخراج شد. از نظر وی یکی از راه‌های بی‌خود شدن و به عمق رسیدن رقص و پایکوبی تا حد افراط است. اشو می‌گوید: «اگر مردم بتوانند کمی بیشتر به رقص بپردازند، کمی بیشتر آواز بخوانند، کمی بیشتر لوده باشند، انرژی آن‌ها بیش از پیش به جریان افتاده و مشکلاتشان به تدریج ناپدید خواهد شد. شادمانی تا حد از خود بی‌خود شدن، بگذار تمام انرژی به شور و شیدایی مبدل گردد.»(الماس‌های اشو، ص 47) این همان عصیانی است که اشو در قالب عرفان به مخاطبین خود می‌دهد. اشو حتی مکتب خود را یک مذهب و خودش را مدرس دیانت نو می‌شمارد.(گل‌های جاودانگی، ص 48) متاسفانه وزارت ارشاد چشم بر روی انتشار این گونه کتاب‌ها بسته و فرقه‌های منحرف توانسته‌اند بر اندیشه‌ی جوانان ما بتازند. این درحالی است که امریکا که مدعی آزادی‌ است، در مقابله با وی او را از جامعه خود اخراج کرد. (آفتاب و سایه‌ها، ص 147)

پی‌نوشت:
اشو، الماس‌های اشو،  نشر فردوس، 1382.
اشو، گل‌های جاودانگی، نشر نسیم حیات، 1382.
محمدتقی فعالی، آفتاب و سایه‌ها، نشر عابد، 1390.