پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تصوف برخلاف تشیع که مذهبی مستقل و دارای چهارچوب مشخص است، با درنظر گرفتن علل پدید آورنده‌اش، معلوم می‌شود طریقه‌ای التقاطی است و از بهم آمیختن عقاید و افکار گوناگون به وجود آمده است و به همین جهت حد و حصاری به خود ندیده و همواره در طی قرون و اعصار متمادی با مقتضیات و شرائط و افکار هر دوره تغییر شکل داده است، برخلاف تشیع که هیچ گاه از مسیر اصلی خود بیرون نرفته است. (الهامی، داود، موضع تشیع در برابر تصوف، ص 76)
دکتر "طه حسین" در کتاب "ذکری ابی العلاء" درباره التقاطی بودن تصوف می‌نویسد: «تصوف، یک مذهب اسلامی خالص نیست، بلکه مذهبی است هندی که نزد رواقیان و حکمای اسکندرانی رنگ یونانی یافته و در عصر و دوره بنی عباس رنگ اسلامی گرفته است.» (فروهر، نصرت‌الله، کارنامه تصوف، ص 89) بنابر اقوال ذکر شده، ادعای کسانی که تصوف را فرقه‌ای اسلامی و اصیل می‌دانند، بی‌اساس جلوه می‌دهد و استدلال‌های مذکور، ادعای ایشان را باطل می‌نماید.

پی‌نوشت:

الهامی، داود، موضع تشیع در برابر تصوف، مکتب اسلام، قم، 1378، ص 76
فروهر، نصرت‌الله، کارنامه تصوف، افکار، تهران، 1387، ص 89