پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از قدیم‌الایام در بین صوفیه و غیر صوفیه بحث چیستی تصوف مطرح بوده و هر گروه درباره چیستی تصوف سخنانی ایراد کرده‌ و نظراتی بیان داشته‌اند که با هم تناسبی ندارد. مستشرقین درباره تصوف گفته‌اند: «تصوف طریقه و مذهب خاصی نیست. زیرا به معنای لغوی صحیح و تعریف جامع و مانع، کلمه "مذهب" و "طریقه" تصوف را نمی‌توان مذهب منظم، دارای حدود معینی دانست و فرقه خاصی در بین فرق اسلامی محسوب داشت. خود صوفیه هم غالبا خود را رند و لاابالی نامیده و می‌گویند: ما پشت پا به هر تحزّب و تعصب و فرقه‌بازی زده‌ایم و از قیل و قال مدرسه و جنگ هفتاد و دو ملت برکناریم. سخت‌گیری و تعصب، خامی است و خامی نشانه کفر. تصوف حال است نه قال.»(قاسم غنی، تاریخ تصوف، ص 1)
براساس سخنان گفته‌شده درباره تصوف، می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که تصوف امروزی که دست به فرقه‌سازی و تمایز از دیگران زده است را نمی‌توان صوفی نامید. زیرا صوفی واقعی پشت پا به تحزّب و فرقه‌بازی زده است.