پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ زمانی از کسی شنیدم که می‌گفت: نظام کمونیستی توانسته است، یک میلیارد چینی را در کشور پهناوری گرد آورد و میانشان وحدت و تفاهم برقرار سازد. اما اسلام از گردآوری یک میلیارد مسلمان و ایجاد اتحاد میان آنان عاجز است! وقتی این جمله را شنیدم، ترس سراپای وجودم را فراگرفت. گفتم: وای بر تو، می‌فهمی چه می‌گویی؟
گفت: مگر غیر از این است!؟
و من با عجله پاسخ دادم: اگر نظام کمونیستی این اتحاد را برقرار ساخته است، پس چرا بین چین و روسیه نمی‌تواند اتحاد برقرار سازد؟
گفت: این‌ها دلایل خود را دارد!
گفتم: بهتر است به جای متهم ساختن اسلام، مسلمانان را متهم کنی؟
بعد از این سخنان، با خود اندیشیدم و به فکر فرو رفتم!
آری! حقیقت آن است، که امت اسلامی دچار شکاف و دوگانگی دِهشت‌باری شده است و اینک به هفتاد و چند قوم پراکنده شده است. یا به قول سازمان ملل و بر اساس پاسپورت، به هفتاد و چند ملّیت و تابعیت در آمده است. اسلام در عقیده و شریعت سکه‌ی بی‌اعتباری شده و پیروانش مورد انتقام‌گیری واقع می‌شوند و نمی‌توانند، انتقام بگیرند و مورد ظلم و ستم واقع می‌شوند و بر کسی ستم نمی‌کنند. گرگ‌های شرق و غرب بر آنان خشم گرفته‌اند و بخش‌های زیادی از آن را می‌درند، بدون این‌که حاکمان اسلامی رویی ترش نمایند!
اخراج تنها یک یهودی از روسیه، طوفانی از حرف و حدیث را در خصوص حقوق بشر و خصومت شرقیان بر پا می‌کند، اما قتل و کشتار صدها و هزاران مسلمان در آفریقا و آسیا و اروپا کار ساده‌ای بیش نیست! گاه زبانی باز می‌شود و سپس فاجعه به فراموشی سپرده می‌شود و نخستین کسانی هم که آن را از یاد می‌برند، خود مسلمانان هستند! راز این تباهی و تفرقه چیست! پشت پرده‌ی این جدایی و سرگشتگی چه می‌گذرد؟[1]
این جملاتی را که مطالعه کردید، سخنان شیخ محمد غزالی، روشنفکر مصری است. آری! به حقیقت که سخنانش درست است. هم‌چنان که احمد امین مصری نیز می‌گوید: «نیاز به جامعه اسلامی، امروز بیش از گذشته است، چرا که مسلمانان با وجود حملات به آن‌ها و بحران‌های اخیر هنوز متفرق هستند. این در حالی است، که اروپایی‌ها حتی سیاست‌های خود را علیه کشورهای اسلامی متحد و یک‌پارچه ساخته‌اند.»[2]
اندیشمندان جهان تشیع نیز خطر تفرقه و جدایی را احساس کردند،[3] و به همین جهت امام راحل قیام کرد، تا عزت را به اسلام برگرداند و مسلمانان را از سیاه‌چال بدبختی نجات دهد، اما با این وجود وهابیت، این دست‌نشانده قدرت‌های استکباری، سخن از تفرقه و جدایی می‌گوید![4] و در جهت منافع دشمن قدم بر می‌دارد! ای کاش مسلمانان به خود می‌آمدند و این ننگ را از دامن خود پاک می‌کردند!

پی‌نوشت:

[1]. غزالی محمد، چرا ما عقب مانده‌ایم، مترجم: مولود مصطفایی، نشر احسان، تهران، 1390ش، ص15-16.
[2]. احمد امین، یوم الاسلام، درالکتب العربی، بیروت، 1952م، ص213.
[3]. توصیه‌ی رهبری به تمسک به قرآن در مساله‌ی وحدت.
[4]. مفتی اعظم عربستان، عبدالعزیز بن باز.

نویسنده: مجتبی محیطی