پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت بر خلاف ادعاهای واهی خود در زمینه عقاید و اعتقاد داشتن به سیره نبوی و تکریم رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، از چنان نیّاتی برخوردار هستند، که می‌توان از آن به «محمد ستیزی» تعبیر کرد!

پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) که در بعضی از احادیث، خَلق عالم به یُمن وجود او دانسته شده است، «لولاک لما خلقت الافلاک.[1] اگر به خاطر تو نبود، جهان را خلق نمی‌کردم.» و به‌عنوان آخرین رسول و پیام‌آور الهی برای هدایت انسان‌ها آمده است: «تو برای من در مقام و منزلت هارون از موسی هستی، جز این‌که بعد از من پیغمبری نخواهد بود.»[2] از جایگاه بسیار بالایی در نزد خدا برخوردار است، که تکریم و احترام به شخصیت او بر همگان امری واجب است، به گونه‌ای که خداوند فرستادن درود و سلام بر آن ساحت مقدس را محدود به زمان خاص ننموده و بلکه آن را با پیش مقدمه این‌که خدا و ملائکه نیز بر آن وجود نورانی درود و سلام می‌فرستند، این دستور را به‌عنوان یک سنت در کتاب راهنمای بشریت یعنی قرآن مجید، برای همه اعصار و قرون، تا پایان برای مردم جاودانه ساخت. «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا.[احزاب/56] خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‌فرستند. اى كسانى‌كه ايمان آورده‌ايد! بر او درود فرستيد و به فرمانش به‌خوبى گردن نهيد.»

از جمله دستورات دینی، بی‌احترامی نکردن به مومن حتی در زمان وفات وی نیز می‌باشد، پس پاسداشت درگذشتگان نوعی احترام به ایشان است، که در مورد رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) این مهم دارای اهمیت فوق العاده‌ای می‌شود.

گذشته از همه این‌ها، اگر انسان در محلی به یاد خداوند بیفتد و آن مکان به محل عبادت بندگان تبدیل شود، چه مانعی می‌توان برای آن تصور کرد که مانع از انجام عبادت در آن مکان گردد. شاهد مثال این‌که اگر ما بر فرض مثال هیچ جایگاهی را از نظر ارزشی برای قبر بزرگان و از جمله گل سرسبد همه خلایق یعنی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در نظر نگیریم، إلا این‌که در آن محل به واسطه تجدید خاطره‌ای که از عبادت آن حضرت در ذهن تداعی می‌شود، مردم به عبادت و راز و نیاز مشغول شوند، آیا می‌توان أنگ بدعت و یا حرمت بر آن بار نهاد؟!

این عقیده و این شیوه برخورد را فقد می‌توان از عقاید خشک و فرسوده و بی‌جان و روح عقاید فرقه وهابیت دانست، که بدون نگرش صحیح و بهره‌گیری از عقل و حتی روایات و ... اقدام به صدور چنین فتاوایی کرده و حرمت انجام چنین اعمالی را برای عبادت کنندگان در جوار بارگاه پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) القاء می‌نمایند.

در پایان خوب است به ذکر چند سوال از وهابیت بپردازیم و آن این‌که:
1. آیا منعی در عبادت خداوند وجود دارد؟
2. آیا اگر به واسطه چیزی یا کسی انسان به یاد خداوند و عبادت او بیفتد، مرتکب معصیت شده است؟
3. آیا برای عبادت خداوند، مکان مخصوصی در نظر گرفته شده، به گونه‌ای که در غیر آن اماکن عبادت خداوند ممکن نباشد؟ و ...

پی‌نوشت:

[1]. میر جهانی طباطبایی، سید حسن، جنه العاصمه، تهران، صدر، 1398 هـ.ق، ص 142
[2]. مسلم، صحیح مسلم، کتاب فضائل الصحابة»، ح ۲۴۰۴