پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محمد علی طاهری بنیان‌گذار فرقه انحرافی حلقه، بخلاف آن‌چه در منابع و نصوص اسلامی و مسیحیت آمده از پولس به نیکی یاد می‌کند. وی با گرایشی التقاطی که دارد به تمثیلات و توجیهات نظریات خود در مورد حلقه‌ی عام رحمانیت الهی می‌پردازد و می‌گوید: «عیسی مسیح (علیه‌السلام) گمراهان بدنام را در اولویت برخورداری از رحمانیت الهی قرار می‌داد ... رسول بزرگ او نیز، پولس شکنجه‌گر بود؛ که از شکنجه‌گری که تبدیل به پولس رسول گشت و این تحولات برای آن‌ها فقط به واسطه‌ی قرار گرفتن در حلقه‌ی عام رحمانیت الهی، توسط عیسی مسیح (علیه‌السلام)، به وقوع پیوست.»[1]
همچنین در جایی دیگر طاهری می‌گوید: «توضیح دادیم، پولس شکنجه‌گر، بشود پولس رسول، یعنی همان یک لحظه است، داشته می‌رفته یک لحظه یک آگاهی و آن را چسبید و از شکنجه‌گری شد رسول.»[2]
این در حالی است که هاروی کاکس می‌گوید: «پولس هرگز عیسی را قبل از مصلوب شدن ندیده است، بلکه مدعی بود که مسیح قیام کرده، در تجربه‌ای قوی در راه دمشق ملاقات کرده است، او نمونه‌ای برای ارتباط مستقیم با مسیح قیام کرده فراهم کرد که بعدا به یک بعد مهم مسیحیت تبدیل شد. «تجربه راه دمشق» او برای افراد نسل‌های بعدی این‌را ممکن ساخت که واقعیت داشتن ملاقاتی شخصی و گاهی سری با عیسی مسیح را بپذیرند که نه بر ملاقات جسمانی او مبتنی است و نه بر گزارش‌های موثقی که درباره‌ی او به وسیله‌ی نسل‌های متمادی مقامات کلیسا دست به دست گشته است.»[3]
در منابع اسلامی و نصوص نیز این شخص مورد مذمت قرار گرفته است. امام صادق (علیه‌السلام): «رسولان الهی در زمان خود و پس از خود مبتلا به شیاطینی بوده‌اند که آنان را آزرده و مردم را پس از آنان گمراه کرده‌اند؛ دو شیطانی که نسبت به عیسی (علیه‌السلام) چنین کرده‌اند؛ پولس و مریسا بوده‌اند.»[4]
امام کاظم (علیه‌السلام) می‌فرماید: «در یکی از بدترین مکان‌های جهنم که سَقَر نام دارد، نام پنج‌تن از امم سابق ذکر شده است؛ این پنج‌تن عبارتند از: قابیل، نمرود، فرعون، یهود و پولس که نصرانیت را با بدعت‌های خود به وضعیت کنونی در آورده.»[5]
محمد علی طاهری می‌گوید: «پولس رسول بزرگ حضرت عیسی (علیه‌السلام) است.»[6] این در حالی است که پولس شکنجه‌گر معبد یهود بود و در شهادت استفان اولین شهید مسیحیت نقش بسزایی داشت، هنگامی که در تعقیب عده‌ای از مسیحیان بود در نزدیکی‌های دمشق ندایی مسیح را می‌شنود و به او ایمان می‌آورد، سه سال به عربستان می‌رود و سپس به تبلیغ مسیحیت خود ساخته می‌پردازد. البته صحت این داستان را فقط خود پولس تایید می‌کند. به اعتقاد اکثر مورخان حتی خود مسیحیت آیینی که امروزه مسیحیان از آن پیروی می‌کنند ساخته پولس است و ربطی به تعالیمات حضرت عیسی (علیه‌السلام) ندارد؛ به همین دلیل نگارش اناجیل و برخی از نقل قول‌های که منسوب به حضرت مسیح است را به پولس نسبت می‌دهند. این‌گونه اشکالات فاحش در سخنان محمد علی طاهری زیاد به چشم می‌خورد که نه‌تنها با منابع روایی اسلامی مخالف است بلکه با منابع مسیحیت نیز هم‌خوانی ندارد.

پی‌نوشت:

[1]. انسان از منظری دیگر، محمد علی طاهری، نشر ندا، تهران، ص 22.
[2]. دوره6، محمد علی طاهری، سلسله جزوات عرفان کیهانی، بی‌جا، ص 33.
[3]. کتاب مسیحیت. هاروی کاکس، کتاب مسیحیت، ترجمه عبدالرحیم سلیمانی اردستانی- صفحه 46-47.
[4]. بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر، بیروت، مؤسسه الوفاء 1404، ج 13، ص 212، حدیث 5.
[5]. همان، ج 8 ص 310.
[6]. انسان از منظری دیگر، محمد علی طاهری، نشر ندا، تهران، ص 22.