حمایت‌های اقتصادی آمریکا از بهائیت
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی از افراد جدا شده از فرقه‌ی بهائیت که ماهیت بهائیت را به خوبی شناخته‌اند، مرام بهائیت را به عنوان یک مسلک سیاسی و خالی از هرگونه معنویت و عقاید استوار، معرفی می‌کنند. ایشان که از نزدیک با این جریان رابطه داشته، به این حقیقت رسیده‌اند که فرقه‌ی بهائیت و سران آن، چیزی جز سوداگران ثروت‌اندوزی نیستند.
یکی از مهم‌ترین حامیان این فرقه برای ثروت‌اندوزی، نظام استکباری آمریکا می‌باشد. حمایت‌های آمریکا از تشکیلات و تبلیغات فرقه‌ی بهائیت، چیزی نیست که از انظار پوشیده باشد؛[1] چرا که مهم‌ترین مرکز تشکیلات بهائی، از حیث سرمایه، ابزارهای ارتباطی و تکنولوژی، در آمریکا مستقر است و از آمریکا پیشتیبانی می‌شود. اکنون شرکت‌ها، املاک، مراکز تولیدی، کارخانجات، باغات و مزارع بزرگ بهائیت، به عنوان یکی از شاخه‌های امپریالیسم، از سوی آمریکا و اندیشه حاکم بر سیاست آمریکا و کاخ سفید، مدیریت می‌شود.[2]
تداوم حمایت‌های نظام آمریکا، به عنوان بزرگ‌ترین دشمن اسلام واقعی در زمان کنونی، از بهائیت در اشکال مختلف، هم‌چنان در صدر برنامه‌ها و سیاست‌های آمریکا است. قبول رسمیت و شناسایی اوقاف بهائیان و موقوفات آنان در اسناد و اوراق رسمی سال‌های 1928 تا 1942 م، به تصویب ایالات متحده رسیده و عملی گردید. به موجب موافقت‌نامه و قرارهایی که در سال‌های فوق، به تصویب فرمانداران محلی ایالت رسید، موقوفات بهائیان، متعلق به «محفل مرکزی بهائیان آمریکا» و یا به نام‌های دیگر، مثل «رفقای جامعه بهائیت» ثبت شد.[3] تأسیس شرکت امناء [4]، انحصار حمل و نقل میان ایران و اروپا (در زمان پهلوی) و أخذ نمایندگی شرکت‌های اروپایی در ایران نیز از جمله‌ی این پشتیبانی‌ها بوده است.[5]
اما حمایت رسمی آمریکا از مال‌اندوزی و ثروت‌افزایی بهائیان، به منظور توسعه این فرقه در تمام دنیا انجام می‌گیرد. این حمایت، جهت بنیان اساسی و شکل‌گیری اولیه، از سوی آمریکا برنامه‌ریزی شده است. مهره‌های بهائیت، با حمایت آمریکا، در مراکز و مجامعی که منافع صهیونیسم و استکبار حضور دارند، به فعالیت مشغول‌اند.[6] سیاست‌مداران آمریکا هریک به نوبه خود، از بهائیان و سران آن‌ها، تا آن حد حمایت کرده‌اند که به تصدّی مسئولیت‌های بزرگ راه یابند و حق نوکری را برای ایشان ادا کنند.
پی‌نوشت:
[1]. فصلنامه پژوهش‌های منطقه‌ای، جامعه المصطفی العالمیه، پائیز 1391، ص 85.
[2]. اسماعیل رائین، انشعاب در بهائیت پس از مرگ شوقی ربانی، تهران: مؤسسه تحقیقی رائین، چاپ مرو، بی‌تا، ص 120.
[3]. ر.ک: انشعاب در بهائیت پس از مرگ شوقی ربانی، تهران: مؤسسه تحقیقی رائین، چاپ مرو، بی‌تا،، ص 236.
[4]. اسماعیل رائین، انشعاب در بهائیت، ص 299.
[5]. «ثابت» در دروه‌ی فعالیت‌های اقتصادی خود در ایران که پس از کودتای 28 مرداد آغاز شد، سرمایه‌ای بسیار زیادی در اختیار داشت. او علاوه بر این‌که نماینده‌ی تام الاختیار بهائیان در امور اقتصادی بود، از سوی آمریکایی‌ها نیز مأموریت داشت تا راه را برای تسط کامل اقتصادی بر ایران، هموار کند.
[6]. روزنامه جمهوری اسلامی، 7/2/1386، به نقل از کتاب: استبداد، استعمار و بهائیت، نوشته: امیرعلی حسنلو.
افزودن نظر جدید