پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اميرالمؤمنين (علیه السلام) از شهادت امام حسين (علیه السلام) خبر می‎دهد. خبری که حضرت از دو لب نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیده است. خبری که اتفاق خواهد افتاد، و عده‌ای امتحان می‌شوند و این امتحان هم‌چنان ادامه دارد.
«عبد الله بن نجی» از پدرش نقل می‌کند: «که با علی بود و به سمت صفین در حرکت بود، و هنگامی‌که به نینوا رسید، علی بن ابی‌طالب گفت: صبر کن! کنار رود فرات، صبر کن! گفتم: چرا؟ حضرت گفت: روزی بر پیامبر وارد شدم و چشمانش پر از اشک بود. گفتم: ای پیامبر خدا! آیا کسی شما را عصبانی کرده است؟ چرا چشمانتان پر از اشک است؟ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: قبل از این‌که تو بیایی جبرئیل پیش من بود و به من گفت که حسین نزدیک رود فرات به شهادت خواهد رسید. سپس پیامبر به من گفت: آیا می‌خواهی از تربت آن‌جا ببویی؟ گفتم: بله! پیامبر دستش را دراز کرد و مقداری از خاکی را برداشت و آن را به من داد. نتوانستم جلوی اشک چشمانم را بگیرم.»[1]
قطعاً شیرینی هدایت و حفظ و نشر اسلام، سختی مصیبت و صبر را کم می‌کند، صبری که همه باید مطیع آن باشند، و الان وظیفه ما در قبال این مصیبت‌ها و صبرها که علمای شیعه و سنی بیان کردند، جز اطاعت و الگو قرار دادن اهل بیت چیز دیگر نیست. خواننده عزیز و محترم! بدانیم که محبت با اطاعت معنا پیدا می‌کند و مکمل یکدیگر می‌باشند و مظلوم و ظالم و حق و باطل همیشه بوده و هست و این ما هستیم که باید به‌موقع و به‌جا تشخیص بدهیم و عمل کنیم.

پی‌نوشت:

[1]. الهيثمي، مجمع الزوائد، سال چاپ : 1408 - 1988 م، دار الكتب العلمية - بيروت – لبنان، ج9، ص187،« انه سار مع علي رضي الله عنه وكان صاحب مطهرته فلما حاذى نينوى وهو منطلق إلى صفين فنادى على اصبر أبا عبد الله اصبر أبا عبد الله بشط الفرات. قلت وما ذاك قال دخلت على النبي صلى الله عليه وسلم ذات يوم وإذا عيناه تذرفان قلت يا نبي الله أغضبك أحد ما شأن عينيك تفيضان قال بل قام من عندي جبريل عليه السلام قيل فحدثني ان الحسين يقتل بشط الفرات قال فقال هل لك ان أشمك من تربته قلت نعم قال فمد يده فقبض قبضة من تراب فأعطانيها فلم أملك عيني ان فاضتا»
الإمام أحمد بن حنبل، مسند احمد، دار صادر - بيروت – لبنان، ج1، ص85
ابن أبي شيبة الكوفي، المصنف، تحقيق وتعليق : سعيد اللحام، چاپ : الأولى،  جماد الآخرة 1409 - 1989 م، دار الفكر للطباعة والنشر والتوزيع - بيروت – لبنان، ج8، ص632

تهیّه وتنظیم: مصطفی پورصدوقی