پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از غزوه حنین، اسیران و اموال زیادی توسط مسلمانان به غنیمت گرفته شد؛ پیامبر اکرم با رفتار خود در بخشش اسیران، باعث شد، مسلمانان از حق خود در مورد باقی اسیران جنگی گذشتند و آنان آزاد شدند؛ پس از آزادی اسراى حنين، صحابه خواستار تقسیم باقی غنایم شدند؛ پیامبر اموال را ميان مردم تقسيم كرد و از خمس غنایم که مخصوص خودشان بود، براى تازه مسلمانان، سهمى خاص قرار داد، که به عنوان مؤلفة قلوبهم شناخته می‌شدند؛ سهم اين افراد، صد شتر و مقدارى طلا بود.
این بذل و بخشش پيامبر بر برخى از انصار بسيار گران آمد، و به پیامبر اعتراض نمودند، و یکی از صحابه (که سی سال بعد از رؤسای خوارج شد)، خطاب به پیامبر گفت: در تقسیم غنائم عدالت را رعایت نکردید. پيامبر از سخن گستاخانه او ناراحت شد و آثار خشم در چهره‌اش آشكار شده و فرمود: واى بر تو! اگر عدالت و انصاف پيش من نباشد، پس پيش چه كسى خواهد بود؟[1]
این رفتار و گفتار برخی از صحابه (که همراهی انصار را نیز در پی داشت)، به عملکرد و دستورات پیامبر اکرم در زمان حیات ایشان است؛ آیا این افراد پس از رحلت پیامبر از فرمانش سرپیچی نخواهند کرد؟!!

پی‌نوشت:

[1]. «مخالفت‌های برخی صحابه پیش از غدیر»