پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اهل سنت بر این باورند، که همه‌ی صحابه عادل هستند، و باید به نیکی از آنان یاد کرد. زیرا پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اذا ذکر اصحابی فامسکوا.[1] زمانی که از اصحابم یاد می‌کنید، مواظب باشید که به آن‌ها توهین نکنید.» از سویی نیز معتقدند، اهل بیت پیامبر اکرم، مورد احترام هستند و باید محبت اهل بیت را سر لوحه زندگی قرار داد. اکثر بزرگان اهل سنت، در ذیل آیه‌ی تطهیر فرموده‌اند: مراد از آیه «إِنَّما يُرِيدُ اَللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ اَلرِّجْسَ أَهْلَ اَلْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً.[احزاب/33] همانا خداوند اراده نموده است، که پلیدی را از شما اهل بیت ببرد و کاملاً شما را تطهیر نماید.» اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، امام علی و حسنین و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیهم) است. مولف کتاب «فضائل اهل بیت در صحاح سته» بیش از 40 نفر از بزرگان اهل سنت را نام می‌برد، که مصداق اهل بیت را پنج تن آل عبا دانسته‌اند.[2] بنابراین اهل سنت هم اعتقاد به عدالت صحابه دارند، و هم اعتقاد به محبت اهل بیت (علیهم السلام) دارند.
اما با این‌وجود برخی از گروه‌های اهل سنت، هر چند در زبان، اقرار به محبت اهل بیت می‌گویند، ولی آن‌چنان به عدالت صحابه معتقدند، که آن را بر آل رسول ترجیح می‌دهند، و وجوب دوستی اهل بیت را، پس از وجوب دوستی صحابه مطرح می‌کنند. آنان معتقدند که هر نگاه ممتازی، مقابل نظریه‌ی صحابه، ارزشی ندارد، و در هر حال ترجیح با صحابه است. غزالی می‌گوید: «سلف و بزرگان گذشته معتقدند که صحابه عادل هستند، و عدالت آنان را خداوند امضاء کرده است. زیرا خداوند از آنان به خوبی یاد کرده و بر آنان درود فرستاده است، و اعتقاد اهل سنت در رابطه با صحابه، این‌گونه است.»[3]
در حال حاضر تفکر سلفیت در دنیا این باور را تبلیغ می‌کند، که اندیشه «عدالت صحابه» اصل و اساس دین است، و چنان در حیطه دین گسترده است، که اهل بیت نیز از آنان تبعیت می‌کرده و صحابه را دوست می‌داشتند. این در حالی است که به نص صریح آیه تطهیر، خداوند اهل بیت را پاک و منزه گردانید و مقامی فراتر از عدالت به آنان سپرد، اکنون با کدام باور قرآنی یا عقلانی، اهل بیت باید از صحابه پیروی کنند؟

پی‌نوشت:

[1]. علی بن خلف البربهاری، شرح السنه، تحقق ابی یاسر خالد بن قاسم الردادی، مدینه، اللمملکه العربیه السعودیه، مکتبه الغرباء الاثریه، چاپ اول، 1414ق،ص76
[2]. مصداق اهل‌ بيت از نظر علماى ديگر اهل تسنن
[3]. الْفَصْلُ الرَّابِعُ فِي عَدَالَة الصَّحَابَة رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَاَلَّذِي عَلَيْهِ سَلَفُ الْأُمَّةِ، وَجَمَاهِيرُ الْخَلَفِ، أَنَّ عَدَالَتَهُمْ مَعْلُومَةٌ بِتَعْدِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ إيَّاهُمْ وَثَنَائِهِ عَلَيْهِمْ فِي كِتَابِهِ، فَهُوَ مُعْتَقَدُنَا فِيهِم». غزالی طوسی، المستصفی، تحقیق: محمد عبدالسلام عبدالشافی، داراکتب العلمیه، الطبعه الاولی، 1413ق، ج1، ص130