پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از زمان پیدایش فرقه‌ی منحرف وهابیت، اشخاص بسیاری از بزرگان و علمای اسلام، این فرقه و معتقدات آن‌ها را به نقد کشیده و با آن مقابله کرده‌اند. تعداد کتب و مقالاتی که در نقد این فرقه نگاشته شده، آن قدر زیاد است که به‌سختی می‌توان آن را به شماره  درآورد و لیست کاملی از آن ارائه داد.
در میان خود این نقدها هم برخی به معتقدات و باورهای اشتباه این فرقه، که باعث فجایع و ظلم‌های بی‌حدی نسبت به امت اسلامی اعم از شیعه و اهل سنت شده است، اشاره دارد و برخی هم به شخصیت‌ها و بزرگان این فرقه و خصوصیات اخلاقی آن‌ها می‌پردازد.[1]
یکی از نقدهایی که علیه شخص محمد بن عبدالوهاب صورت گرفته است، از سوی حسین احمد مدنی از علمای اهل سنت پاکستان است. ایشان در کتابی که اصل آن به زبان اردو است، در مورد محمد بن عبدالوهاب، چنین اظهارنظر می‌کند: «محمد بن عبدالوهاب مردی ظالم، عاصی، فاسق و سفاک بود، به‌همین خاطر است که عرب‌ها از گذشته تا به امروز نسبت به او و اتباعش، عداوت قلبی خاصی دارند. این عداوت تا آن‌جاست که مسلمانان عداوتی که نسبت به یهود و نصاری و هندوها دارند، از دشمنیشان نسبت به وهابیت به مراتب کمتر است. اصلا منشأ کینه و بغض اعراب از این طایفه همین عداوت شدید است، که کار به‌جایی هم هست.»[2]
این‌گونه کلمات از سوی بزرگان و علمای اسلام، بسیار در نقد وهابیان و موسس این فرقه‌ی منحرف، درج شده است، اما صراحت لهجه و استفاده از این الفاظ خاص علیه موسس و اهل این فرقه، در نوع خود جالب است. حال جای این سوال است که آیا با وجود این دیدگاه اهل سنت نسبت به وهابیان، باز هم می‌توان آن‌ها را فرقه‌ای مسلمانان، خطاب کرد؟[3]

پی‌نوشت:

[1]. محمد بن عبدالوهّاب در یک نگاه.
[2]. مدنی، حسین احمد، الشهاب الثاقب علی المسترق الکاذب، ص 183، اداره ی تحقیقات اهل سنت، لاهور، پاکستان، بی تا.
[3]. نظر علمای بزرگ اهل سنت درباره فرقه وهابیت.