پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی به اشتباه و تنها به لحاظ وجود برخی تشابهات ظاهری، میان فرقه‌ی دیوبندیه[1] و وهابیت، به دیوبندی‌ها، لقب وهابی داده و آن‌ها را در صف وهابیان قرار می‌دهند. در حالی‌که تفاوت‌های بسیاری میان وهابیان و دیوبندی‌ها وجود دارد،[2] به‌طوری که بسیاری از مفتی‌های وهابی، دیوبندیان را به‌خاطر گرایشات صوفیانه‌ای که دارند، کافر می‌دانند.
ضمن این‌که خود دیوبندی‌ها نیز، هرگز این مسأله را تحمل نمی‌کنند، که کسی بخواهد، آن‌ها را وهابی خطاب کند و در سلک وهابیان، به‌حساب آورد. به‌همین جهت کتب متعددی از جانب علمای دیوبند، نگاشته شده است، که در آن‌ها تفاوت عقایدشان با وهابیت را، یک به یک ذکر می‌کنند، تا چنین خلطی از سوی کسانی‌که اطلاع کافی از اعتقادات این فرقه ندارند، صورت نگیرد.
در میان سیل تفاوت‌هایی که بین این دو فرقه وجود دارد، می‌توان به مسأله‌ی نداء غیر الله اشاره کرد؛ وهابیان می‌گویند: به‌هیچ عنوان نمی‌توانید در مشکلات و سختی‌ها، یا در هر حالت دیگری، از الفاظی مثل «یا رسول الله» و امثال آن استفاده کنید؛ و این عمل را شرک، و مرتکب آن را مشرک می‌خوانند.
در حالی‌که دیوبندیان در این مسأله، نه‌تنها گفتن الفاظی مثل «یا رسول الله» را جایز می‌دانند، بلکه از این هم فراتر رفته و می‌گویند: شما می‌توانید، حتی نسبت به ارواح کسانی‌که دارای ارواح طاهر و نفس‌های پاک و مطهر هستند، (مثل اولیاء الهی) این‌چنین الفاظی را به‌کار ببرید.[3]
با این تفاصیل، مشخص می‌گردد، که ملحق کردن دیوبندیان، به فرقه‌ی ضاله‌ی وهابیت، امری اشتباه بوده و در واقع، نوعی اجحاف در حق این گروه، خواهد بود.[4]

پی‌نوشت:

[1]. روش فکری شاه ولی الله دهلوی، رهبر مکتب دیوبندیه.
[2]. دیوبندیه و وهابیت دو جریان متفاوت هستند.
[3]. مدنی، حسین احمد، الشهاب الثاقب علی المسترق الکاذب، ص 208، دارالکتاب، لاهور، چاپ دوم، 2008م.
[4]. دیوبندی‌ها وهابی نیستند!