اسناد عبارت «فُزتُ وَ رَبّ الكَعبة»

  • 1395/04/07 - 14:47
قابل توجه دشمن دروغگو و تيره دل كه براى به كرسى نشاندن دروغ‌هاى خود، سند تاريخى عبارت «فُزتُ وَ رَب الكعبة» را انكار كرد، در اثبات دروغگويى اين دشمن بى‌انصاف و بى‌شخصيت، همين بس كه اين عبارت علاوه بر منابع شيعه، در منابع اهل سنت هم آمده است. پس نمى‌تواند ساخته و پرداخته علماى بزرگ شيعه باشد.

پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ امروزه بر فعالين عرصه جنگ نرم، روشن و مبرهن است كه صهيونيسم، براى به زانو درآوردن اسلامِ انقلابى، جريان استحاله فكرى و عقيدتى مسلمين را كليد زده است. لذا از طريق رسانه‌ها دست به كار شده و به شايعه‌پراكنى و نشر دروغ پرداخته است. در جديدترين سخن‌پراكنى خود مدعى شده اند، كه عبارت «فُزتُ وَ رَبّ الكَعبة» منسوب به اميرالمؤمنين على (ع) از دروغ‌هاى علماى شيعه است! و هيچ سند تاريخى ندارد!
پاسخ:
1. در بيش از 50 منبع تاريخى و روايى شيعه چنين عبارتى از زبان اميرالمؤمنين، نقل شده است. همين براى شيعه حجت است. حتى اگر هيچ سند ديگرى هم وجود نداشته نباشد، همين اسناد براى جامعه شيعى؛ كافى است. چون شيعه در تاريخ و حديث و تفسير و... نيازى به اسناد و منابع جانبى ندارد، بلكه كاملاً خودكفا است. پس از ضربتى كه بر فرق سر حضرت فرود آمد، ايشان فرمودند: «فُزتُ وَ رَبّ الكَعبة» يعنى به خداى كعبه قَسَم، رستگار شدم.
2. براى اتمام حجت، بايد بگوييم، كه اگر كسى منابع شيعه را قبول ندارد، پس بداند كه چنين عبارتى در منابع تاريخى اهل سنت هم نقل شده است.[1] 
قابل توجه دشمن دروغگو و تيره دل كه براى به كرسى نشاندن دروغ‌هاى خود، سند تاريخى عبارت «فُزتُ وَ رَب الكعبة» را انكار كرد، در اثبات دروغگويى اين دشمن بى‌انصاف و بى‌شخصيت، همين بس كه اين عبارت علاوه بر منابع شيعه، در منابع اهل سنت هم آمده است. پس نمى‌تواند ساخته و پرداخته علماى بزرگ شيعه باشد.

     - پى‌نوشت:

[1]. ابن عبدالبر، الاستيعاب فى معرفة الأصحاب، بيروت، دار الجيل، 1992، ج 3، ص 1125.
ابن اثير الجزري، أسد الغابة فى معرفة الصحابة، بيروت، دار الفكر، 1989،  ج‏ 3، ص 618
ابن قتيبة الدينوري، الإمامة و السياسة، بيروت، دارالأضواء، ط الأولى، 1990، ج‏1، ص 180
أحمد بن يحيى بن جابر البلاذرى، جمل من انساب الأشراف، تحقيق سهيل زكار و رياض زركلى، بيروت، دار الفكر، ط الأولى، 1417/1996، ج ‏2، ص 488.
محمد بن يوسف الصالحى الشامى، سبل الهدى و الرشاد فى سيرة خير العباد، تحقيق عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض، بيروت، دار الكتب العلمية ، 1993، ج‏11، ص306
محمد غزالي، إحياء علوم الدين (تخريج حافظ عراقي)، ج 7، ص 194 ؛ محمد غزالي، همان، بيروت، دار المعرفة، ج 4، 479
علامه ابوالحسن ماوردى، الحاوي في فقه الشافعي، بيروت: دار الكتب العلمية، 1994، ج 13، ص 113

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.