فتواهای آیت الله بهجت (رحمه الله) در خصوص بهائیان

  • 1394/12/05 - 17:06
آیت الله بهجت (رحمه الله) بهائیان را کافر و نجس دانسته و معامله‌ی با آن‌ها را مطلقاً جایز نمی‌دانند. عقد ازدواج با پیروان این فرقه‌ی گمراه، طبق فتوای ایشان باطل است و اگر شخصی از روی جهل به مسأله با آن‌ها ازدواج کرده باشد، عقد او باطل است و چنانچه زن بهائی با مرد مسلمان ازدواج کند، مستحق مهریه نخواهد بود...

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیت الله محمد تقی بهجت (رحمه الله) از عرفای به‌‌نام و از مراجع عظام تقلید، متولد 1295 ه‌.ش در شهر فومن و متوفای 1388 ه‌.ش در شهر قم است. در این مقاله به استفتائاتی که از ایشان در خصوص بهائیان شده است، با ذکر عنوان و جواب می‌پردازیم:
1- طهارت و نجاست بهائیان: «آن‌ها كافر و نجس هستند.» [1]
2- ارشاد بهائیان: «اگر احتمال تأثيرپذيرى از آن‌ها نباشد، جايز است.» [2]
3- معامله‌ی با بهائیان: «معامله‌ی با بهائی مطلقاً جایز نیست.» و در جای دیگر فرمودند: «معامله‌ی با بهائى‌ها مانند معامله‌ی با ساير مشركين و كفار غير اهل ذمّه است.» [3]
4- تدریس شاگردان بهائی: «اگر به نحوى سبب تقويت حزب او مى‌شود، جايز نيست.» [4]
5- ازدواج با بهائی: «عقد ازدواج باطل است.» [5]
6- مهریه‌ی زن بهائی که مرد مسلمان از روی جهل به مسأله با او ازدواج کرده است: «واجب نيست چيزى به او بدهد.» [6]
7- آیا تصرف در اموال بهائیان حرام است؟ «خیر» [7]
8- آیا بهائیانی که در کشور اسلامی هستند، در امان هستند؟ «خیر.» [8]
9- قرار دادن قرآن در اختیار بهائیان: «اشکال دارد.» [9]
10- نماز خواندن در خانه‌ای که از فرد بهائی مصادره شده است: «اگر بدانند كه آن فرد بهائى بوده، اشكالى ندارد، به شرط اين كه از آن‌ها نباشد كه حين ارتداد، اموال او به وارث وى مى‌رسد.» [10]
11- اموال بهائی بعد از فوت او در صورتی که وارث مسلمانی نداشته باشد: «ورثه‌ی بهايى او ارث نمى‌برند وضعاً، ولى تكليفاً بايد ملاحظه كنند كه فتنه و مفسده‌ای بر آن مترتب نشود.» [11]
12- فروش خانه به شخص بهائی: «بهائی مالک نمی‌شود.» [12]
به امید روزی که بساط تمامی فِرَق ضاله و مُضِلّه از جوامع اسلامی و سایر جوامع برچیده شود.

پی‌نوشت:
[1]. آیت الله محمد تقی بهجت، استفتائات، قم: انتشارات دفتر حضرت آیت الله بهجت، 1428 ه‌.ق،  ج 1، ص 110، مسأله‌ی 368.
[2]. همان، ج 3، ص 146، مسأله‌ی 3868.
[3]. سید محسن محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ورامین: انتشارات علمی فرهنگی صاحب الزمان «عج»، 1386 ه‌.ش، ج 3، ص 70؛ آیت الله محمد تقی بهجت، استفتائات، قم: انتشارات دفتر حضرت آیت الله بهجت، 1428 ه‌.ق،  ج 3، ص 250، مسأله‌ی 4190.
[4]. آیت الله محمد تقی بهجت، استفتائات، قم: انتشارات دفتر حضرت آیت الله بهجت، 1428 ه‌.ق،  ج 3، ص 238، مسأله‌ی 4150.
[5]. همان، ج 4، ص 87، مسأله‌ی 4876.
[6]. همان، ص 41، مسأله‌ی 4692.
[7]. همان، ص 315، مسأله‌ی 5662.
[8]. همان، ص 315، مسأله‌ی 5662.
[9]. همان، ج 1، ص 83، مسأله‌ی 280؛ همان، ص 413، مسأله‌ی 1459.
[10]. همان، ج 4، ص 312، مسأله‌ی 5652.
[11]. همان، ص 432، مسأله‌ی 6067.
[12]. همان، ج 3، صص 251-250، مسأله‌ی 4191.

تولیدی

دیدگاه‌ها

سلام علیکم این مقاله در کانال نقد و بررسی بهائیت و شیخیه منتشر شد. به ✡ کانال نقد بهائیت و شیخیه✡ بپیوندید. https://telegram.me/joinchat/DImSwD9aTSylaU60Rh8B2A

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.